Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Cisyk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Jeżewska Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Protokolant Sekretarz sądowy Mariola Górska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 stycznia 2008 r. sprawy ze skargi E. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie dodatku mieszkaniowego 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.
Przedmiotem skargi wniesionej przez E. S. była decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...], Nr [...], podjęta na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) w związku z art. 7 ust. 8 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71, poz. 734 ze zm.). W uzasadnieniu tej decyzji Kolegium podało, że pismo Naczelnika Wydziału Świadczeń Socjalnych Urzędu Miasta [...] z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie negatywnego załatwienia wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego dla w/w uznać należało za decyzję i po rozpatrzeniu odwołania postanowiło uchylić zaskarżoną decyzję i umorzyć postępowanie pierwszej instancji. Organ opisał przebieg postępowania wskazując, w jego ocenie na dwa wnioski E. S. złożone w jednej sprawie, a to: pismo z dnia 17 marca 2007 r., które wpłynęło do Urzędu Miasta [...] w dniu 19 marca 2007 r. oraz wniosek złożony również w dniu 19 marca 2007r., na druku wniosku wg. załącznika nr 1 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 2001 r. w sprawie dodatków mieszkaniowych (Dz. U. Nr 156, poz. 1817 ze zm.). Wnioskodawca podał, że zajmuje lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej 46,70 m2, w tym łączna powierzchnia pokoi i kuchni wynosi 34,75 m2. W lokalu tym prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe i nie jest osobą niepełnosprawną, a jego dochód wynosi zero złotych, natomiast łączna kwota wydatków na mieszkanie "za ostatni" miesiąc wynosi 220,75 zł. W utrzymaniu mieszkania pomaga mu matka, która jest emerytką. W oparciu o powyższe dane, decyzją z dnia [...] Nr [...], na podstawie art. 5 ust. 1 i 5 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71, poz. 734 ze zm.), Zastępca Naczelnika Wydziału Świadczeń Socjalnych Urzędu Miasta [...] - działający z upoważnienia Prezydenta Miasta [...] - odmówił wnioskodawcy przyznania dodatku mieszkaniowego. W uzasadnieniu tej decyzji organ I instancji wskazał na przesłanki uprawniające do otrzymania dodatku, przywołał w tej materii przepisy, dokonał wyliczeń i stwierdził, że u wnioskodawcy nie zostały spełnione wszystkie wymagania, bowiem przekroczony jest udział łącznej powierzchni pokoi i kuchni w powierzchni ogółem.
Kolegium w zaskarżonej decyzji podniosło, że jednocześnie w tym samym dniu, Naczelnik Wydziału Świadczeń Socjalnych Urzędu Miasta [...], "w piśmie o numerze jak wyżej, poinformował" E. S., iż jego prośba z dnia 17 marca 2007 r. dotycząca przyznania dodatku mieszkaniowego została załatwiona negatywnie, albowiem nie został spełniony warunek udziału łącznej powierzchni pokoi i kuchni w powierzchni ogółem. Ponadto Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O., zacytowało treść tego pisma. Dalej organ odwoławczy wskazał, na treść odwołania od decyzji Prezydenta Miasta [...], wydanej w "formie dwóch pism decyzyjnych", opatrzonych identyczną datą i o tym samym numerze, "lecz zawierających niejednoznaczną treść uzasadnienia tej decyzji." Odwołujący podniósł, że dnia 19 marca złożył w Urzędzie prośbę i wypełniony formularz wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego. W ocenie odwołującego "decyzja Prezydenta Miasta [...] (...) nie zawiera m.in. wyniku działania arytmetycznego" dotyczącego wyliczenia dopuszczalnej powierzchni normatywnej w gospodarstwie jednoosobowym, jak również stwierdzenia, że w jego przypadku nastąpiło przekroczenia powierzchni o 1,2 m2. Zarzucił, iż przyznawanie dodatków mieszkaniowych przez pracowników Urzędu odbywa się w drodze decyzji uznaniowych, gdyż organ ten nie posługuje się normogramem opracowanym w formie tabeli, zawierającej przykładowe wyliczenia dodatku mieszkaniowego. Zdaniem odwołującego nieprawdą jest zatem twierdzenie organu, iż decyzja ustalająca prawo do dodatku mieszkaniowego nie jest decyzją uznaniową, "co powoduje wystąpienie przesłanek z 145 § 1 pkt 1 K.p.a., stąd decyzja Prezydenta Miasta [...] jest obarczona wadą nieprawdy, a taka wada powoduje nieważność tej decyzji z mocy prawa."