Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Janowska Sędziowie Sędzia WSA Teresa Cisyk (spr.) Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Protokolant St. sekretarz sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 24 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi T. G. na postanowienie Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu z dnia 14 grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia w sprawie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego oddala skargę.
Postanowieniem z dnia 21 października 2011 r., nr [...], wydanym na podstawie art. 119 § 2 i art. 121 § 2 i 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.) Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w powiecie nyskim nałożył na T. G. grzywnę w celu przymuszenia do wykonania obowiązku wskazanego w decyzji z dnia 9 lutego 2010 r., utrzymanej w mocy decyzją Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu z dnia 29 kwietnia 2010 r., polegającego na rozbiórce samowolnie wybudowanego ziemnego stawu rybnego na nieruchomości w [...] przy ul. [...], w wysokości 2500 zł. Określając, że obowiązek należy wykonać do dnia 26 listopada 2011 r. poprzez uiszczenie grzywny na wskazany rachunek bankowy organ poinformował, że w przypadku nie uiszczenia grzywny w terminie zostanie ona ściągnięta w trybie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych, w razie niewykonania obowiązku wskazanego w tytule wykonawczym, będzie orzeczone wykonanie zastępcze. W uzasadnieniu wyjaśnił, że w wyniku zakończonego postępowania administracyjnego w sprawie samowolnie wybudowanego ziemnego stawu rybnego na nieruchomości w [...] przy ul. [...] nałożono na T. G., jako właścicielkę obiektu, obowiązek jego rozbiórki. W oświadczeniu złożonym dnia 5 lutego 2010 r. zobowiązana zadeklarowała rozbiórkę w terminie do dnia 30 maja 2010 r. W czasie kontroli przeprowadzonych w dniach 13 grudnia 2010 r. oraz 14 kwietnia 2011 r. ustalono jednak, że nakaz z decyzji nie został wykonany. Pismem z dnia 26 kwietnia 2011 r. strona ponownie zobowiązała się do rozbiórki, tym razem do dnia 30 września 2011 r. Kontrola z dnia 3 października 2011 r. wykazała jednak, że sporny obiekt nie został rozebrany. W tym stanie faktycznym, uzasadniając podjęte rozstrzygniecie organ w pierwszej kolejności wskazał na zasady ogólne postępowania egzekucyjnego w administracji, a w szczególności zasady racjonalnego działania (art. 7 § 2) i niezbędności (art. 7 § 3). Na ich podstawie wywiódł, że organ obowiązany jest do zastosowania wobec zobowiązanego takiej dolegliwości, która jest niezbędna do realizacji ciążącego na nim obowiązku. Stosownie do tego, biorąc pod uwagę długość okresu w jakim strona nie wywiązywała się z decyzji nakazowej, jako konieczne uznał nałożenie na nią dolegliwości na tyle surowej, aby zmusić ją do wykonania nałożonego obowiązku, wynikającego z decyzji. Stwierdził przy ty, że grzywna w wysokości 2500 zł będzie dostatecznie motywować stronę do podjęcia wszelkich działań, które w krótkim czasie powinny doprowadzić do rozbiórki samowolnie wybudowanego "ziemnego stawu budowlanego rybnego". Jednocześnie, mając na uwadze, że w przypadku przymusowej rozbiórki obiektów budowlanych, wysokość grzywny rozbieranej powierzchni wynosi 1/5 ceny 1m² (która to cena za II kwartał 2011 r. wynosi 3819 zł) powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, ogłoszonej przez prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, nie można uznać, że będzie ona wygórowana. Zaznaczając, że wysokość grzywny ma funkcję dyscyplinującą, za niecelowe organ uznał skorzystanie ze środka egzekucyjnego w postaci wykonania zastępczego, o którym mowa w art. 127 - 135 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Wyjaśnił, że wiązałoby się to bezpośrednio z kosztami, które musiałaby ponieść T. G. w związku z koniecznością skorzystania z podmiotu zewnętrznego jako wykonawcy robót. Roboty rozbiórkowe mogą być natomiast wykonane przez samą zobowiązaną sposobem gospodarczym w terminie do 30 listopada 2011 r., a grzywna w razie wykonania obowiązku określonego w tytule wykonawczym, nałożona a nie uiszczona lub nieściągnięta podlegała będzie umorzeniu. Końcowo organ wskazał, że działając na podstawie art. 15 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, upomnieniem z dnia 5 października 2011 r. wezwał stronę do dobrowolnego wykonania obowiązku w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia, jednak obowiązek ten nie został wykonany.