Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Jeżewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska Sędzia WSA Daria Sachanbińska Protokolant St. sekretarz sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 8 marca 2012 r. sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 25 maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody dla przedsięwzięcia oddala skargę.
Decyzją z dnia 30 czerwca 2009 r., nr [...], Naczelnik Wydziału Rolnictwa, Ochrony Środowiska i Gospodarki Nieruchomościami, działający z upoważnienia Burmistrza Niemodlina, określił A. sp. z o.o. z siedzibą w [...], dalej zwaną Spółką, środowiskowe uwarunkowania realizacji przedsięwzięcia polegającego na zagospodarowaniu terenu MOP (miejsc obsługi podróżnych) [...] i [...] przy autostradzie A-4 w rejonie [...], stwierdzając zarazem brak potrzeby przeprowadzenia oceny jego oddziaływania na środowisko. Z karty informacyjnej przedsięwzięcia dołączonej do wniosku Spółki. wynika, że inwestor w ramach zagospodarowania istniejących miejsc obsługi podróżnych, dalej zwane MOP, [...] i [...] w ciągu autostrady A-4 zaplanował budowę stacji paliw z częścią gastronomiczną i wiatami tankowania (na obu istniejących MOP), zwiększenie ilości miejsc postojowych: na terenie MOP [...] dla samochodów osobowych z 70 do 151 oraz dla samochodów ciężarowych/innych pojazdów z 29 do 45, zaś na terenie MOP [...] odpowiednio z 93 do 178, oraz z 39 do 62, a także budowę motelu dla MOP [...], który w decyzji opisany został jako zapewniający "około 12 miejsc, w jedno i dwuosobowych pokojach". Decyzja Burmistrza Niemodlina stała się ostateczna, gdyż żadna ze stron nie wniosła od niej odwołania.
Pismem z dnia 17 czerwca 2010 r., Opolski Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska w Opolu - dalej określany jako OWIOŚ, powołując się na przepisy art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska i art. 156 § 1 pkt 7 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zwanej dalej K.p.a., wniósł do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu wniosek o wszczęcie postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności powyższej decyzji Burmistrza Niemodlina. Organ argumentował, że inwestora zwolniono z obowiązku sporządzenia raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, tymczasem przedmiotowe zamierzenie powinno być zakwalifikowane jako przedsięwzięcie mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, dla którego sporządzenie raportu jest obligatoryjne, co potwierdza stanowisko Dyrektora Departamentu Ocen Oddziaływania na Środowisko Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska wyrażone w piśmie z dnia 8 lipca 2009 r.
Decyzją z dnia 30 listopada 2010 r., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu stwierdziło nieważność decyzji Burmistrza Niemodlina z dnia 30 czerwca 2009 r. W uzasadnieniu, po analizie stanu faktycznego i prawnego sprawy, Kolegium stwierdziło, że badana decyzja zapadła z naruszeniem przepisów o właściwości (art. 156 § 1 pkt 1 K.p.a.). W jego ocenie dla budowy stacji paliw, jako elementu wyposażenia technicznego autostrady, sporządzenie raportu o oddziaływaniu na środowisko było obligatoryjne, a samą inwestycję tego typu zakwalifikować trzeba jako przedsięwzięcie mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 75 ust. 1 pkt 1 lit. a tiret pierwszy ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 z późn. zm.). W konsekwencji na mocy ww. przepisu środowiskowe uwarunkowania realizacji przedsięwzięcia, winien był określić regionalny dyrektor ochrony środowiska, zaś wydanie analizowanej decyzji przez Burmistrza Niemodlina stanowiło podstawę do stwierdzenia jej nieważności. Kolegium nie potwierdziło natomiast wystąpienia przesłanki wskazanej przez OWIOŚ. Wyjaśniło, że na podstawie art. 156 § 1 pkt 7 K.p.a. organ administracji publicznej stwierdza nieważność decyzji, która zawiera wadę powodującą jej nieważność z mocy prawa. Skutek wadliwości decyzji musi być ustanowiony wprost w przepisie odrębnym w postaci klauzuli nieważności. Taką regulacją był art. 11 ustawy Prawo ochrony środowiska, stanowiący, że decyzja wydana z naruszeniem przepisów dotyczących ochrony środowiska jest nieważna, został jednak uchylony przez art. 144 pkt 4 ustawy z dnia 3 października 2008 r., zatem w dacie wydania badanego aktu już nie obowiązywał. W konsekwencji, o stwierdzeniu nieważności decyzji Burmistrza Strzelec Opolskich przesądziło zatem wyłącznie wydanie jej z naruszeniem przepisów o właściwości.