Co istotne, zasada ta zawiera w sobie również obowiązek organu informowania strony o uprawnieniach i obowiązkach wynikających z przepisów prawa procesowego, których realizacja będzie miała wpływ na wynik sprawy. Obowiązkiem organu prowadzącego postępowanie było więc w realiach rozpoznawanej sprawy pouczenie skarżącego o możliwości złożenia przez niego wniosku o przywrócenie terminu do złożenia odwołania oraz o terminie do jego złożenia.
Tymczasem w aktach sprawy brak jest dokumentów potwierdzających, że skarżący został w należyty sposób pouczony o przysługującym mu prawie złożenia prośby o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania w terminie 7 dni od dnia odebrania kopii decyzji z dnia [...] r., nr [...] Dowodem prawidłowego pouczenia skarżącego może być jedynie taki dokument, z którego wynikałoby, jakie konkretnie informacje dotyczące praw i obowiązków zostały mu przedstawione, np. w formie notatki służbowej podpisanej przez pracownika organu oraz przez skarżącego. Z kolei w przypadku korzystania z usług operatora pocztowego mogłoby być to pismo wysłane w przesyłce wraz z kopią decyzji, w którym organ pouczyłby stronę o treści art. 58 K.p.a.
Na gruncie rozpatrywanej sprawy istotne jest przy tym, że skarżący dochował wskazanego w pouczeniu decyzji terminu 14 dni do złożenia odwołania, działając w zaufaniu do organu prowadzącego postępowanie. Tymczasem to właśnie brak pouczenia o terminie do wniesienia prośby o przywrócenie terminy skutkował brakiem merytorycznego jej rozpatrzenia, a uchylenie decyzji lub postanowienia ma miejsce w szczególności wówczas, gdy z okoliczności sprawy wynika, że to właśnie błędna informacja lub jej brak spowodowały zachowanie strony przynoszące w rezultacie niekorzystne dla niej skutki. Błędna informacja, w tym w szczególności brak w ogóle pouczenia co do prawa, trybu i terminu złożenia przysługujących środków prawnych nie może bowiem powodować dla strony negatywnych dla niej konsekwencji.
Skoro więc organ I instancji naruszył art. 9 K.p.a. w sposób mający istotny wpływ na wynik sprawy, obowiązkiem Kolegium było merytoryczne rozpatrzenie złożonego przez skarżącego wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, tj. co do uprawdopodobnienia przez skarżącego braku winy w uchybieniu terminu. Kolegium nie uwzględniło jednak słusznego interesu skarżącego przy rozpatrywaniu jego sprawy, czym naruszyło art. 7 K.p.a., a w konsekwencji pozbawiło skarżącego możliwości poddania decyzji dnia [...] r., nr [...] kontroli instancyjnej. W realiach rozpatrywanej sprawy rozstrzygnięcie organu było więc przedwczesne.
Mając powyższe na uwadze, Sąd działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) uchylił zaskarżone postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...], albowiem zostało ono wydane z naruszeniem art. 7, 8 § 1, 77 § 1 i 80 K.p.a., które miało istotny wpływ na wynik sprawy.
Ponownie rozpoznając sprawę Kolegium rozpatrzy merytorycznie złożony przez skarżącego wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji dnia [...] r., nr [...]