Dnia 11 lutego 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Szaniecka Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Sędzia WSA Tomasz Świstak (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Ewa Wąsik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lutego 2016 roku sprawy ze skargi P.G. i K. K. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] 2015 roku Nr [...] w przedmiocie wymeldowania I. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji, II. zasądza od Wojewody Wielkopolskiego na rzecz skarżących kwotę 357,- zł (trzysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Burmistrz Miasta i Gminy M. (dalej: "Burmistrz") decyzją z [...] 2015 r. nr [...]orzekł, na podstawie art. 35 w zw. z art. 28 ust. 4 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności, o wymeldowaniu Z. G. z pobytu stałego w lokalu nr [...]. przy ul. W. w M..
Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego organ uznał, iż w przedmiotowa nieruchomość nie jest zamieszkana, co m.in. potwierdzają świadkowie oraz niskie zużycie wody w lokalu. Z. G. mieszka i pracuje w P. gdzie jest zameldowana na pobyt czasowy od dnia 25 sierpnia 2014 r. i w lokalu przy ul. W. [...]. w M. przebywa sporadycznie. W ocenie Burmistrza strona opuściła lokal dobrowolnie i przeniosła centrum życiowe do Poznania, co uzasadnia jej wymeldowania.
Przesyłkę zawierająca powyższą decyzję, skierowaną do Z. G. doręczono na adres ul. S. [...] P., gdzie została odebrana w dniu 13 sierpnia 2015 r. przez męża Z. G. - J. H.
Odwołanie od powyższej decyzji wniosła w dniu 31 sierpnia 2015 r. (data stempla pocztowego) Z. G. podnosząc, iż aktualnie mieszka z mężem w miejscu wykonywania pracy, planuje jednak powrócić na stałe do lokalu przy ul. W. [...]. w M. Gdy opuszczała lokal w M. w 2006 r. była osobą niepełnoletnią, pozostająca na utrzymaniu rodziców, więc nie można mówić o dobrowolnym opuszczeniu przez nią tego lokalu.
Decyzją z [...] 2015 r., nr [...] Wojewoda Wielkopolski utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.
Organ odwoławczy podzielił ustalenia Burmistrza Miasta i Gminy M., iż Z. G. dobrowolnie opuściła lokal nr [...]. przy ul. W. w M. i przebywa w nim sporadycznie. Jak sama zeznała mieszka obecnie w P. Z tych też przyczyn, na gruncie aktualnie obowiązujących przepisów ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności, Z. G. powinna dokonać czynności wymeldowania, a skoro tego nie dokonała, to rolą właściwego organu administracji było orzeczenie o jej wymeldowaniu.
Skargę na powyższą decyzję wnieśli P. G. i K. K. reprezentowani przez adw. M. G.
Zdaniem skarżących organy nie wyjaśniły jednoznacznie gdzie Z. G. koncentruje swoje życie, gdzie odbiera pocztę i jaki podaje adres do korespondencji. Organy pominęły także fakt, iż osoba może mieć jednocześnie meldunek na pobyt stały i na pobyt czasowy. Z faktu, iż Z. G. na co dzień pracuje w P., nie można wysnuwać wniosku, iż jej centrum życiowe nie mieści się w M.
Odpowiadając na skargę Wojewoda Wielkopolski wniósł o jej oddalenie podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.
Stosownie do treści art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) oraz art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej p.p.s.a.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, to jest kontrolę zgodności zaskarżonego aktu z przepisami postępowania administracyjnego, a także prawidłowości zastosowania i wykładni norm prawa materialnego. W myśl przepisu art. 145 § 1 p.p.s.a. Sąd uwzględnia skargę na decyzję lub postanowienie i orzeka o ich uchyleniu w sytuacji, gdy stwierdzi naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego, lub inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Ponadto Sąd stwierdza nieważność decyzji lub postanowienia w całości lub w części, jeżeli zachodzą przyczyny określone w art. 156 Kodeksu postępowania administracyjnego lub w innych przepisach. Należy również zaznaczyć, że stosownie do treści z art. 134 p.p.s.a. Sąd rozstrzyga w granicach sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.