Dnia 18 lutego 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Edyta Podrazik Sędziowie Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak Sędzia WSA Jakub Zieliński (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Ewa Wąsik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lutego 2015 roku sprawy ze skargi Z. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koninie z dnia [...] lipca 2014 r. Nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych oddala skargę
Decyzją z dnia [...] 2014 r. znak [...], wydaną w wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, Burmistrz Miasta K. (dalej również: Burmistrz) cofnął udzielone Z. K. zezwolenie nr [...] z dnia [...] czerwca 2012r. na sprzedaż napojów alkoholowych o zawartości do 4,5% alkoholu oraz piwa przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży określonym jako [...], wydane (ważne) na okres od 1 lipca 2012 r. do 31 grudnia 2015 r., wskazując jako powód cofnięcia fakt sprzedaży alkoholu nieletnim, tj. czyn określony w art. 18 ust. 10 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. z 2012 r., poz. 1356, z późn. zm. - dalej: ustawa o wychowaniu w trzeźwości).
W uzasadnieniu Burmistrz przedstawił stan faktyczny sprawy oraz podniósł m.in., że w dniu 21 maja 2014 r. z Sądu Rejonowego w K. otrzymał odpis prawomocnego orzeczenia sądu karnego [II instancji], którym zostało warunkowo umorzone postępowanie karne na okres próby wynoszący jeden rok wobec oskarżonej Z. K. o zarzucany jej czyn z art. 43 ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości. W tej sytuacji organ uznał, że "otrzymany prawomocny wyrok Sądu Rejonowego w K. jest dokumentem urzędowym w rozumieniu art. 76 k.p.a., stanowiącym dowód tego, co zostało w nim urzędowo stwierdzone i odstąpił od dalszego postępowania wyjaśniającego w tym zakresie". Według organu, poczynione ustalenia wskazują, że w przedmiotowej sprawie zaistniała przesłanka do cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych na podstawie art. 18 ust. 10 pkt 1 lit. a ustawy o wychowaniu w trzeźwości, a mianowicie sprzedaż alkoholu nieletnim.
Odwołanie od powyższej decyzji Burmistrza wniosła Z. K., zarzucając naruszenie: 1) art. 10 § 1 i art. 81 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej: k.p.a.) poprzez niezapewnienie czynnego udziału w każdym stadium prowadzonego postępowania, w szczególności poprzez nieumożliwienie stronie przed wydaniem decyzji wypowiedzenia się i zajęcia stanowiska odnośnie materiałów i dowodów zgromadzonych przez organ I instancji w postępowaniu poprzedzającym wydanie przedmiotowej decyzji; 2) art. 11 i art. 107 § 1 k.p.a. poprzez ograniczenie uzasadnienia decyzji jedynie do stwierdzenia, że z Sądu Rejonowego w K. otrzymano odpisy wyroków I instancji z uzasadnieniami, zgodnie z którymi warunkowo umorzono postępowanie karne na okres próby 1 roku i że otrzymany prawomocny wyrok jest dokumentem urzędowym w rozumieniu art. 76 k.p.a., bez jakiegokolwiek omówienia dlaczego uznano, że wyrok o takiej treści musiał skutkować wydaniem takiej decyzji i dlaczego; 3) art. 7, art. 75 § 1, art. 77 § 1 i 80 k.p.a. poprzez brak oceny materiałów i dowodów zgromadzonych w postępowaniu poprzedzającym wydanie zaskarżonej decyzji, w szczególności, czy wyrok zapadły w postępowaniu karnym, który nie jest wyrokiem skazującym, wiąże organ w postępowaniu administracyjnym.
Przy tak sformułowanych zarzutach strona wniosła o uchylenie decyzji Burmistrza i umorzenie postępowania, ewentualnie o uchylenie przedmiotowej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.