Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Kwiecińska Sędziowie Sędzia WSA Elwira Brychcy (spr.) Sędzia WSA Tomasz Świstak Protokolant St. sekretarz sąd. Joanna Wieczorkiewicz-Skoczek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 marca 2015 r. sprawy ze skargi B. M.-M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] sierpnia 2014 r. Nr [...] w przedmiocie opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości oddala skargę
Decyzją z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...]Wójt Gminy na podstawie przepisów: art. 36 ust. 4 i art. 37 ust. 1. 4, 5, 6 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U.2012.647 j.t.) i uchwały Nr JX/101/2011 Rady Gminy Tarnowo Podgórne z dnia 17 maja 2011 roku w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w miejscowościach Tarnowo Podgórne i Góra (Dz. Urz. Woj. Wlkp. Ni- 212 poz. 3307 z dnia 29 lipca 201 Ir.):
ustalił opłatę planistyczną w wysokości [...]zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej miejscowości T. P, gmina T P, oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka [...] o powierzchni [...] m2 i do zapłaty ww. opłaty zobowiązał B. M.-M. - po upływie 14 dni od dnia, w którym decyzja stanie się ostateczna.
Od decyzji tej odwołanie złożył pełnomocnik Strony zarzucając przede wszystkim naruszenie art. 36 ust. 4 w zw. z art. 37 ust, 1 i art. 87 ust. 3a ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz błąd w ustaleniach faktycznych wskutek uznania przez organ, że w wyniku uchwalenia nowego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w miejscowościach T. P. uległa zmianie funkcja działki nr [...].
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] sierpnia 2014 utrzymało w mocy decyzje organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu wskazano, że zgodnie z art. 36 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, jeżeli w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą wartość nieruchomości wzrosła, a właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa tę nieruchomość, wójt, burmistrz albo prezydent miasta pobiera jednorazową opłatę ustaloną w tym planie, określoną w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości. Opłata ta jest dochodem własnym gminy. Wysokość opłaty nie może być wyższa niż 30 % wzrostu wartości nieruchomości.
Wydanie decyzji w przedmiocie ustalenia opłaty powinno nastąpić w terminie 5 lat od momentu uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i zbyciem w tym terminie nieruchomości przez właściciela nieruchomości, a w niniejszej sprawie organ I instancji wydał decyzję w ustawowym terminie.
Ustalenie opłaty planistycznej następuje po zasięgnięciu opinii biegłego.
W myśl art. 37 ust. 11 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w odniesieniu do zasad określania wartości nieruchomości oraz zasad określania skutków finansowych uchwalania lub zmiany planów miejscowych, a także w odniesieniu do osób uprawnionych do określania tych wartości i skutków finansowych stosuje się przepisy o gospodarce nieruchomościami.
W myśl art. 153 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami podejście porównawcze polega na określeniu wartości nieruchomości przy założeniu, że wartość ta odpowiada cenom, jakie uzyskano za nieruchomości podobne, które były przedmiotem obrotu rynkowego. Ceny te koryguje się ze względu na cechy różniące nieruchomości podobne od nieruchomości wycenianej oraz uwzględnia się zmiany poziomu cen wskutek upływu czasu. Podejście porównawcze stosuje się, jeżeli są znane ceny i cechy nieruchomości podobnych do nieruchomości wycenianej.