Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody W. w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości
Tezy

Prezydent miasta na prawach powiatu nie podlega wyłączeniu na podstawie art. 24 par. 1 pkt 1 i art. 24 par. 1 pkt 4 Kodeksu postępowania administracyjnego, w której stroną postępowania jest miasto, gdyż sprawując funkcję prezydenta, nie jest pracownikiem gminy ani też jej przedstawicielem w rozumieniu przepisów art. 95 Kodeksu cywilnego.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Radzicka (spr.) Sędzia WSA Aleksandra Łaskarzewska Sędzia WSA Barbara Drzazga Protokolant masz. Maria Kasztelan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 kwietnia 2005r. sprawy ze skargi S. W. i B. K. na decyzję Wojewody W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości o d d a l a s k a r g ę /-/ B.Drzazga /-/ G.Radzicka /-/ A.Łaskarzewska

Uzasadnienie strona 1/5

Dyrektor Geodezji i Katastru Miejskiego w P. "[...]", działając na podstawie upoważnienia Prezydenta Miasta P., decyzją z dnia [...]. odmówił S.W. i B. K. zwrotu nieruchomości z księgi wieczystej KW nr [...] położonej w P., przy ulicy [...], oznaczonej w ewidencji gruntów: obręb P., arkusz mapy [...], działka nr [...] o powierzchni 302 m2.

W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że wnioskodawczynie złożyły wniosek bowiem uznały, że nieruchomość stała się zbędna na cel określony w umowie sprzedaży. Żądanie to uznano za nieuzasadnione z następujących powodów:

Dnia [...] października 1973r. B.K. wystąpiła do Zarządu Gospodarki Terenami Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej miasta P. z wnioskiem o przyznanie parceli zamiennej, bowiem jej nieruchomość, której była współwłaścicielem, położona przy ul. [...], przeznaczona jest na cele zieleni publicznej z ciągiem pieszym i nie jest możliwe uzyskanie pozwolenia na jej zabudowę.

Jakkolwiek do przyznania nieruchomości zamiennej nie doszło, to ostatecznie w dniu [...] lipca 1975r. aktem notarialnym, w trybie przepisów art. 6 ustawy z dnia 12 marca 1958r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (Dz.U. z 1961r. nr 18 poz. 94 ze zm.) S.W. i B. K. zbyły na rzecz Skarbu Państwa - Zarządu Zieleni Miejskiej nieruchomość zapisaną w księdze wieczystej [...] tom [...] wykaz [...], położona przy ul. [...], stanowiącą niezabudowaną działkę nr [...] o powierzchni 302 m2 z arkusza mapy [...], z przeznaczeniem na zieleń publiczną, a z § 9 umowy wynikało, że nieruchomość została wydana nabywcy wiele lat wcześniej.

Z obowiązującego wówczas miejscowego planu szczegółowego zagospodarowania przestrzennego śródmieścia miasta P. z 1969r. Planu perspektywicznego do 1985r., przedmiotowa nieruchomość położona była na terenie przeznaczonym pod skwer (symbol w planie "P3 ZP1").

Na podstawie ewidencji gruntów organ administracyjny ustalił, że nieruchomość zapisana dawniej w księdze wieczystej [...] tom [...] wykaz [...], odpowiadała w dacie rozstrzygania sprawy działce nr [...], z arkusza mapy 40, obręb P. , zapisanej w KW nr [...] jako własność Miasta P. w zarządzie i użytkowaniu Zarządu Zieleni Miejskiej w P..

Kolejny plan zagospodarowania przestrzennego miasta P. zatwierdzony w dniu [...] grudnia 1994r. uchwałą nr [...] określał, że działka nr [...] znajdowała się na obszarze oznaczonym symbolem "I CM1.mu" i zgodnie z tym planem, nieruchomość położona jest w I wewnętrznej strefie intensywnego zagospodarowania usługowego, w rejonie centrum miasta, w granicach terenu zabudowy śródmiejskiej mieszkalno-usługowej i usługowej ogólnomiejskiej (centrotwórczej), z tym, że oględziny przeprowadzone w dniu [...] marca 2001r. wyjaśniły, że działka nr [...] stanowi fragment skweru z zielenią urządzoną, usytuowanego pomiędzy ulicami [...],[...] i [...]. Na nieruchomości znajdował się fragment trawnika, drzewo, a wzdłuż chodnika ulicy [...] żywopłot. Na nieruchomości usytuowana jest też alejka o nawierzchni utwardzonej kamieniem tłucznym.

Organ administracyjny I instancji ustalił w oparciu o materiał zdjęciowy oraz zeznania świadka M. C. - Zastępcy Dyrektora Zarządu Zieleni Miejskiej, że już w latach 1950 do 1960r. zieleniec był urządzony i także po nabyciu nieruchomości przez Skarb Państwa działka stanowiła część urządzonego skweru. Nie podzielił natomiast zarzutu wnioskodawczyń, że nieruchomość stanowiła klepisko, a zieleń nie była urządzona i nie pochodziła z nasadzeń.

Strona 1/5