Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Zieliński (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Sędzia WSA Elwira Brychcy Protokolant St. sekretarz sąd. Joanna Wieczorkiewicz-Skoczek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi M. M. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] października 2014 r. Nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty [...] z dnia [...] lipca 2014 r. Nr [...] Znak [...], II. zasądza od Wojewody Wielkopolskiego na rzecz skarżącego kwotę [...] zł ([...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania, III. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.
Decyzją nr [...] (znak [...]) z [...] 2014r. Starosta [...] na podstawie art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4 i art. 36 ustawy z 7 lipca 1994r. prawo budowlane (Dz. U z 2013r. poz. 1409 ze zm), zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenie na budowę obejmujące rozbudowę i remont siedziby Komendy Powiatowej [...] w G., na działce o nr ewid. [...] ark. [...] przy ul[...] w [...]. W uzasadnieniu decyzji organ stwierdził, iż projektowana inwestycja spełnia warunki określone w decyzjach Prezydenta Miasta G. z [...] 2009 (nr [...]) oraz z [...] 2014r. (nr [...]). Ustosunkowując się do uwag zgłoszonych przez stronę postępowania M. M. organ stwierdził, że kolumna okien znajdująca się od strony działki należącej do M. M., to w istocie nieotwieralne przeszklenie z matowymi szybami. Starosta wykluczył jednocześnie możliwość dokonania przez organ oceny prawidłowości wykonania analizy nasłonecznienia.
Od powyższej decyzji odwołanie złożyli: B. M. i M. M., którzy zarzucili naruszenie przepisów prawa materialnego: art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4, art. 35, art. 36 p.b. w zw z § 12 ust. 1, § 12 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U nr 75, poz. 690 ze zm. zwanego dalej rozporządzeniem) poprzez wadliwe uznanie, że projekt budowlany spełnia warunki określone w § 12 ust. 1 i § 12 ust. 2 rozporządzenia, podczas gdy usytuowanie projektowanego nowego budynku przebiega w granicy działki [...], przez co nie jest spełniony warunek odległości 3 metrów dla ścian bez otworów i 4 metrów dla ścian z otworami (§ 12 ust. 1 rozporządzenia), a nadto nie przemawia za tym wielkość działki ani podobna istniejąca lub planowana zabudowa na działce sąsiedniej, (§ 12 ust. 2 rozporządzenia). Odwołujący się zarzucił również naruszenie § 13 rozporządzenia z uwagi na fakt, iż projektowany budynek będzie przesłaniał pomieszczenia budynku na działce nr [...], a także zarzucił nieprawidłowe wykonanie analizy nasłonecznienia. Ponadto zarzucił naruszenie przepisów postępowania: art. 6, art. 7, art. 8, art. 77, art. 80, art. 107 oraz art. 139 k.p.a. poprzez brak należytego uzasadnienia zaskarżonej decyzji z uwagi na niedostateczne ustalenie faktów i ich znaczenia według obowiązujących przepisów.
Decyzją z [...] października 2014r. ([...]) Wojewoda Wielkopolski utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał, iż stosownie do art. 64 w zw. z art. 55 ustawy z 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003r. nr 80, poz. 717 ze zm.) decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego wiąże organ wydający pozwolenie na budowę. Zwrócono również uwagę, że do wniosku o pozwolenie na budowę inwestor dołączył ostateczną decyzję Prezydenta Miasta G. nr [...] z [...] 2009r. ustalającą lokalizację inwestycji celu publicznego obejmującą rozbudowę i modernizację Komendy Powiatowej [...] w G., projektowaną na terenie położonym w [...] przy ul [...], na terenie działki nr [...] ark. [...] (zwanej dalej decyzją lokalizacyjną z [...] 2009r.) oraz decyzję Prezydenta Miasta G. nr [...] z [...] 2014r ustalającą lokalizację inwestycji celu publicznego dla budynku zaplecza technicznego ze strzelnicą ćwiczebną oraz budynku garażowego, projektowanych na terenie działki nr [...], ark. [...]. Inwestycja została zaprojektowana zgodnie z wyznaczonymi "w powyższej decyzji o lokalizacji celu publicznego nieprzekraczalnymi liniami zabudowy". Ponadto przedsięwzięcie zostało zaplanowane zgodnie z pozostałymi warunkami określonymi w powyższych decyzjach inwestycji celu publicznego. Lokalizacja obiektu nie narusza odległości wskazanych w § 12 rozporządzenia, bowiem decyzje lokalizacyjne przewidziały lokalizację planowanych budynków w granicach z działką nr [...] i [...]. Wbrew twierdzeniom odwołującego nie zaplanowano w odległości mniejszej niż 3 m od granicy z działką [...] otworów okiennych tylko pustaki szklane (luksfery). Planowaną inwestycję nie można zaliczyć do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko lub potencjalnie oddziaływać na środowisko.