Stwierdzić należy zatem, iż zaskarżone postanowienie zostało wydane z naruszeniem art. 7, art. 77 § 1 K.p.a. bowiem przed jego wydaniem organ nie wyjaśnił wszystkich kwestii istotnych dla oceny czy spełniona została przesłanka zachowania terminu do wniesie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. Kolegium nie wyjaśniło bowiem, czy skarżąca już dniu złożenia odwołania (13 stycznia 2016 r.) była świadoma upływu terminu do jego wniesienia, czy dowiedziała się o tym dopiero z postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] 2016 r.
W związku z powyższym nie można też zgodzić się ze stanowiskiem Kolegium, iż wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania musiał być złożony najpóźniej w chwili dokonana czynności, której dotyczy uchybiony termin - w przedmiotowej sprawie w chwili złożenia odwołania, tj. w dniu 13 stycznia 2016 r. Z przepisów K.p.a. wynika, iż wraz z złożeniem wniosku o przywrócenie terminu musi być dokonana czynność, której wniosek dotyczy (art. 58 § 2 zdanie drugie K.p.a.). Obowiązek ten nie dotyczy jednak sytuacji gdy wniosek o przywrócenie terminu został złożony już po dokonaniu czynności, której dotyczy. Istotne jest jedynie aby najpóźniej w momencie złożenia wniosku czynność ta została dokonana. Taka sytuacja miała miejsce w rozpoznawanej sprawie. W chwili złożenia wniosku o przywrócenie terminu czynność, której on dotyczył była już dokonana.
Reasumując stwierdzić należy, iż Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. ponownie rozpoznając sprawie winno zwrócić się do P. K. o złożenie wyjaśnienia kiedy i w jakich okolicznościach dowiedziała się, iż nie zachowała terminu do wniesienia odwołania i dopiero na podstawie tych wyjaśnień ustalić czy został zachowany termin o którym mowa w art. 58 § 2 K.p.a. Ponadto organ winien wezwać skarżącą do uprawdopodobnienia zaistnienia okoliczności wskazanych w jej wniosku, a dotyczących stanu jej zdrowia w okresie od 27 grudnia 2015 r. do 12 stycznia 2016 r., np. w oparciu o stosowną dokumentację medyczną lub stosowne zaświadczenie lekarskie. Organ winien też informować stronę zgodnie z dyspozycją przepisu art. 9 K.p.a., o wszelkich okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy, które mogą mieć wpływ na rozpoznanie jej wniosku o przywrócenie terminu do wniesie odwołania. Sposób formułowania pism procesowych przez skarżącą oraz podnoszone w nich okoliczności, wskazują, iż konieczne jest szczególnej wyczulenie organu w zadbaniu aby strona nie poniosła szkody z powodu nieznajomości prawa (art. 9 zdanie drugie K.p.a.).
Odnosząc się do zarzutów skargi wyjaśnić należ, iż kontrola decyzji Prezydenta Miasta K. dnia [...] 2015 r., znak: [...] wykracza po za granice rozpatrywanej sprawy. Przedmiotem kontroli Sądu było rozstrzygniecie organu odwoławczego wydane w zakresie przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. Natomiast kwestia oceny zasadności decyzji dotycząc prawa do świadczenia z funduszu alimentacyjnego stanowi inną sprawę w znaczeniu materialnym. Dopiero po ewentualnym przywróceniu terminu do wniesienia odwołania i rozpoznaniu tego odwołania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze stronie będzie przysługiwało uprawnienie do złożenia skargi do sąd administracyjnego na rozstrzygniecie dotyczące tych uprawnień.
W tym stanie rzeczy Sąd orzekł jak sentencji na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c P.p.s.a., bowiem stwierdzone naruszenia przepisów postępowania mogły mieć istotny wpływ na wynik sprawy.
Uzupełniająco wyjaśnić należy, że spraw został rozpoznana przez Sąd na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym na podstawie art. 119 pkt 3 i art. 120 P.p.s.a.