uchyla zaskarżoną decyzję.
Jakkolwiek aktualnie bez znaczenia dla wysokości otrzymywanego świadczenia na podstawie ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich /Dz.U. nr 87 poz. 395/ jest ustalenie okresu podlegania represjom w okresie przekraczającym 20 miesięcy, jednakże ani z przepisu art. 4 cytowanej ustawy ani z przepisów do niej wykonawczych nie wynika by ustalanie go można było limitować wysokością świadczeń.
Jeśli zatem przepis art. 4 cytowanej ustawy wymaga przedstawienia dowodów potwierdzających okres trwania represji to brak podstaw po temu by w decyzji okres ten ustalać w oderwaniu od twierdzeń strony i przedstawionych przez nią dowodów.