Dnia 14 września 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Sędziowie Sędzia WSA Edyta Podrazik (spr.) Sędzia WSA Izabela Paluszyńska Protokolant st. sekr. sąd. Ewa Wąsik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 września 2016 roku sprawy ze skargi L. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2016 roku Nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia decyzji o zezwoleniu na odzysk odpadów oddala skargę
Decyzją z dnia [...] października 2015 r., nr [...], Starosta [...] na podstawie art. 162 § 2 pkt 1 i art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 z późn. zm., dalej: "k.p.a.") stwierdził z urzędu wygaśnięcie decyzji własnej z dnia [...] lutego 2012 r., nr [...], zmienionej decyzją z dnia [...] czerwca 2012 r., nr [...], udzielającej L. G., prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą "Ż." L. G. w W. , zezwolenia na odzysk odpadów w obrębie obszaru górniczego W. , działka nr [...].
W uzasadnieniu organ I instancji wyjaśnił, że na mocy rozporządzenia nr [...] Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej we W. z dnia [...] listopada 2014 r. ustanowiono strefę ochronną ujęcia wody podziemnej oraz ograniczono sposoby gospodarowania na terenie objętym tym aktem w celu ochrony środowiska. Wprowadzone zakazy dotyczą m.in. wykorzystania czynnych i poeksploatacyjnych wyrobisk górniczych do magazynowania, odzysku i unieszkodliwiania odpadów. Celem ustanowienia wspomnianej strefy ochronnej jest ochrona jakości wody, wobec czego normy prawne zawarte w wymienione rozporządzeniu obowiązują od chwili wydania tego aktu i wpływają na możliwość dalszego prowadzenia działalności gospodarczej na rozważanym terenie. Nie zachodzi zatem sprzeczność między aktem prawa miejscowego a prawami nabytymi na podstawie zezwolenia na odzysk odpadów. Tym bardziej, że podmiot legitymujący się takim zezwoleniem może domagać się odszkodowania na podstawie art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne (Dz. U. z 2015 r., poz. 469 z późn. zm.). W konsekwencji zatem wskazana wcześniej decyzja z dnia [...] lutego 2012 r. stała się aktualnie bezprzedmiotowa i należało stwierdzić jej wygaśnięcie.
Pismem z dnia [...] listopada 2015 r. L. G. odwołał się od powyższej decyzji z dnia [...] października 2016 r., zarzucając organowi I instancji naruszenie art. 7, art. 77 § 1, art. 80 i art. 107 § 3 k.p.a. przez zaniechanie zebrania wyczerpującego materiału dowodowego oraz wyjaśnienia w uzasadnieniu wydanego rozstrzygnięcia podstawy faktycznych i prawnej, a także przez brak odniesienia się do kwestii wykorzystywania materiałów innych niż popiół, żużel i zanieczyszczenia ziemi pochodzące z wykopów lub nasypów, o jakich mowa w § 3 ust. 1 pkt 18 powołanego rozporządzenia.
W uzasadnieniu skarżący wskazał, że cytowane rozporządzenia zostało przez niego zaskarżone do sądu administracyjnego. Wobec tego organ I instancji powinien na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. zawiesić postępowania administracyjne do czasu rozpatrzenia wymienionej skargi. Ponadto Starosta [...] nie odniósł się do sprzeczności, zachodzącej w ocenie skarżącego między § 3 ust. 1 pkt 17 i pkt 18 powołanego rozporządzenia. Pierwszy z tych przepisów wprowadza bowiem zakaz wykorzystywania czynnych i poeksploatacyjnych wyrobisk górniczych do magazynowania, odzysku i unieszkodliwiania odpadów. Drugi natomiast ustanawia zakaz wykorzystywania popiołów, żużli i zanieczyszczonej ziemi, pochodzących z wykopów bądź nasypów, do rekultywacji terenów górniczych i terenów zdegradowanych. W ocenie skarżącego powyższe uregulowania zdaje się dopuszczać wykorzystywanie materiałów innych niż popiół, żużel i zanieczyszczona ziemia pochodzące z wykopów lub nasypów do rekultywacji terenów górniczych i terenów zdegradowanych.