Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący del. Sędzia NSA Jerzy Stankowski ( spr ) Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Łaskarzewska As.sąd. Edyta Podrazik Protokolant referent Tatiana Gajdzińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 marca 2004 r. sprawy ze skargi E.P. na decyzję Wojewody z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej ; 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Powiatowego Urzędu Pracy w P. z dnia [...]r. Nr [...] 2. zasądza od Wojewody na rzecz skarżącej kwotę 10 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania 3. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu /-/ E.Podrazik /-/ J.Stankowski /-/ A.Łaskarzewska
Decyzją z dnia [...], nr [...] Starosta P. orzekł na podstawie art. 13 ust. 3 pkt 5 i art. 6 pkt 6 lit. a Ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (t.j. Dz. z 2001 r., nr 6, poz.56 z późn. zm.) oraz na podstawie art. 104 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. 2000, nr 98, poz. 1071) o utracie przez E.P. na okres 3 miesięcy statusu osoby bezrobotnej. Starosta uzasadnił decyzję faktem niestawiennictwa E. P.w Powiatowym Urzędzie Pracy w P. w wyznaczonym terminie, tj. w dniu [...] września 2001 r. Organ I instancji wskazał, że pani P. nie dopełniła również obowiązku powiadomienia Powiatowego Urzędu Pracy o przyczynie niestawiennictwa.
W odwołaniu od decyzji Starosty pani P. podniosła, że jej nieobecność spowodowana była chorobą i związanym z nią pobytem w szpitalu w dniach od [...]do [...] września 2001 r. Odwołująca się podniosła również, że w dniu [...] września 2001 r. stawiła się w Powiatowym Urzędzie Pracy aby usprawiedliwić swą nieobecność.
Wojewoda decyzją z dnia [...] r., nr [...] utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz art. 6c ust. 2 pkt 2, art. 13 ust. 2 i art. 13 ust. 3 pkt 5 Ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu. Organ II instancji podtrzymał argumentację Starosty, wskazując przede wszystkim na niedopełnienie przez Odwołującą się obowiązku powiadomienia Powiatowego Urzędu Pracy w ciągu 5 dni o uzasadnionej przyczynie niestawiennictwa. Wojewoda wskazał ponadto na fakt, że skierowanie do szpitala E. P.otrzymała już w dniu [...]sierpnia 2001 r., wobec czego zobowiązana była zgłosić w Powiatowym Urzędzie Pracy planowany na dzień stawiennictwa wyjazd.
Powyższą decyzję E. P. zaskarżyła dnia [...] października 2001 r. Skarżąca podniosła, że jej niestawiennictwo było usprawiedliwione chorobą o czym powiadomiła Powiatowy Urząd Pracy w ustawowym terminie 5 dni.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda podtrzymał w całości swą dotychczasową argumentację.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Skarga jest zasadna. Zgodnie z art. 13 ust. 2 Ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (t.j. Dz.U. z 2001 r., nr 6, poz. 56 z późn. zm.) bezrobotni mają obowiązek zgłaszania się w wyznaczonych terminach do odpowiedniego powiatowego urzędu pracy w celu potwierdzenia swojej gotowości do podjęcia pracy i uzyskania informacji o możliwościach zatrudnienia lub szkolenia. Zarówno organy I jak i II instancji, uzasadniając pozbawienie Skarżącej statusu bezrobotnej, powoływały się w swych decyzjach na postanowienia art. 13 ust. 3 pkt 5 cyt. ustawy, zgodnie z którym pozbawienie statusu bezrobotnego na okres 3 miesięcy następuje w razie niestawienia się w urzędzie pracy w wyznaczonym terminie i niepowiadomienia w ciągu 5 dni o uzasadnionej przyczynie tego niestawiennictwa.
W odwołaniu od decyzji Starosty P. Skarżąca podniosła, że usprawiedliwiła swoje niestawiennictwo w Powiatowym Urzędzie Pracy dnia [...] września 2001 r. a więc z zachowaniem ustawowego terminu. Organ I instancji w ogóle nie wziął pod uwagę tej okoliczności, co stanowi naruszenie art. 77 § 1 KPA. Tymczasem Wojewoda, mimo że w sentencji decyzji powołał się na art. 13 ust. 3 pkt 5 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, również nie rozważył, czy pobyt w szpitalu stanowi "uzasadnioną przyczynę niestawiennictwa" w rozumieniu tegoż artykułu, uzasadniając, że Odwołująca się powinna tak czy inaczej zgłosić wcześniej planowany wyjazd do szpitala w Powiatowym Urzędzie Pracy. Można się jedynie domyślać, że Wojewoda miał tym samym na uwadze postanowienia art. 27 ust.3 cyt. ustawy, który nie jest jednak cytowany ani w sentencji ani też w uzasadnieniu decyzji. Przesądza to zatem o naruszeniu przez Wojewodę art. 107 § 3 KPA.