Dnia 13 września 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elwira Brychcy Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Batorowicz (spr.) Sędzia WSA Edyta Podrazik Protokolant st. sekr. sąd. Monika Pancewicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 września 2013 r. sprawy ze skargi B. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] grudnia 2012r. nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę
Prezydent Miasta P. (działający z upoważnienia Prezydenta Miasta Kierownik Zespołu [...] [...]) decyzją z dnia [...] 2012 r. ([...]) uznał B. K. za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych. Decyzja została nadana do strony pod adres skrytki pocztowej (skrytka pocztowa nr [...] [...]), która jest adresem korespondencyjnym B. K. Przesyłka została awizowana pod wskazanym adresem w dniach 14 maja i 23 maja 2012 r. Strona nie odebrała przesyłki, wobec czego została ona zwrócona nadawcy z adnotacją "Zwrot - nie podjęto w terminie".
W dniu 24 sierpnia 2012 r. (data stempla pocztowego) B. K. wniósł odwołanie od decyzji z dnia [...] 2012 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, podnosząc, że o decyzji dowiedział się w dniu 9 sierpnia 2012 r. Zaskarżonej decyzji zarzucał naruszenie art. 10 kpa i nieważność na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 kpa, jak również merytoryczną wadliwość, bowiem nigdy nie uchylał się od płacenia alimentów..
Postanowieniem z dnia [...] grudnia 2012 r. ([...]) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Poznaniu na podstawie art. 127 § 2 i art. 134 w zw. z art. 129 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej: kpa) stwierdziło uchybienie terminu do wniesienia odwołania.
W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że decyzja z dnia [...] 2012 r. została wysłana przez organ I instancji na adres strony: [...], skrytka pocztowa nr [...], a ponieważ skarżący tej decyzji nie odebrał doręczyciel Poczty Polskiej awizował po raz pierwszy nadejście przesyłki w dniu 14 maja 2012 r., a następnie w dniu 23 maja 2012 r. przesyłkę awizowano powtórnie; z uwagi na to, że strona nie podjęła przesyłki w terminie została ona w dniu 31 maja 2012 r. zwrócona nadawcy z adnotacją "Zwrot - nie podjęto w terminie".
Powołując się na art. 44 § 1 pkt 1 i 4 kpa organ uznał za skuteczne doręczenie decyzji w dniu 31 maja 2012 r., co uzasadniało przyjęcie, że odwołanie zostało wniesione po upływie terminu, o którym mowa w art. 129 § 2 kpa.
Ponadto organ podniósł, że wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania został rozpatrzony w postępowaniu oznaczonym numerem [...].
Jednocześnie Samorządowe Kolegium Odwoławcze postanowieniem z dnia [...] grudnia 2012 r. ([...]), sprostowanym postanowieniem z dnia [...] lutego 2013 r. ([...]), odmówiło skarżącemu przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.
W skardze na postanowienie Kolegium z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania B. K. domagał się uchylenia zaskarżonego aktu, podnosząc, że sprawa przywrócenia terminu nadal się toczy i nie jest prawomocnie zakończona, co wynika z uzasadnienia zaskarżonego postanowienia. Zarzucił, że postępowanie administracyjne w sprawie z jego odwołania powinno zostać zawieszone na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 kpa do czasu prawomocnego zakończenia sprawy o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, bowiem dopiero zakończenie tej sprawy pozwoli na prawidłowe rozpoznanie niniejszej sprawy. Podniósł, że nadal nie doręczono mu prawidłowo decyzji Prezydenta Miasta P. z dnia [...] 2012 r., zaś z jej treścią pobieżnie dowiedział się po długich staraniach dopiero w dniu 21 albo 22 sierpnia 2012 r. i niezwłocznie wniósł odwołanie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu. Argumentował, że nie zawinił w uchybieniu terminu. Wyjaśnił, że wcześniej w dniu 9 sierpnia 2012 r. dowiedział się o rzekomym istnieniu decyzji z dnia [...] 2012 r., ale wiedza ta nie dawała mu możliwości zaskarżenia decyzji, gdyż wtedy nie znał jeszcze numeru sprawy, daty i treści decyzji. Stwierdził, że "w sprawie tej istnieje groteskowa fikcja doręczenia całkowicie sprzeczne z prawdą". Dla skarżącego niezrozumiałe jest obarczanie go błędami poczty, która nie zamieszczała prawidłowych informacji o awizowaniu przesyłki, o ile w ogóle je umieszczała. Zarzucił, że Kolegium mogło tę sytuacje wyjaśnić, gdyby przesłuchało stronę i zażądało od poczty szczegółowych informacji, czego jednakże nie uczyniło, pomimo obowiązków w tym zakresie, wynikających z art. 7, art. 8 i art. 9 kpa.