Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Kaliszu w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań;
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Batorowicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Elwira Brychcy Sędzia WSA Edyta Podrazik Protokolant st.sekr.sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi spółki A Sp. z o.o. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kaliszu z dnia [...] stycznia 2013 r. Nr [...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań; oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/10

W dnu [...] 2012 r. Burmistrz Gminy [...] N. (dalej również: Burmistrz) - działając na podstawie art. 71, art. 75 ust. 1 pkt 4, art. 80 ust. 1 i art. 82 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. nr 199, poz. 1227, ze zm. - dalej: "ustawa o udostępnianiu informacji o środowisku" lub w skrócie "u.u.i.ś") oraz § 3 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz.U. nr 213, poz. 1397, ze zm.; dalej: "rozporządzenie z 2010 r.") - wydał na rzecz A Sp. z o.o. (dalej: "wnioskodawca", "inwestor" lub "skarżący") decyzję nr [...] "o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia", którą postanowił "wyrazić zgodę na realizację przedsięwzięcia oraz uzgodnić pozytywnie raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko" dotyczące budowy "Zespołu Elektrowni Wiatrowych[...]" składającego się z [...] elektrowni wiatrowych wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną o mocy całkowitej do [...] MW, zlokalizowanych na działkach nr [...] i [...] (obręb [...]) oraz na działce nr [...] (obręb [...]) na terenie gminy [...].

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kaliszu (dalej także: "Kolegium"), po rozpatrzeniu odwołania K. Z., M. N., H. N., P. N. i K. B., utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, po rozpoznaniu skargi M. i H. N., wyrokiem z dnia 20 września 2012 r. sygn. akt IV SA/Po 485/12 uchylił zaskarżoną decyzję Kolegium z dnia [...] kwietnia 2012 r. W wytycznych co do dalszego postępowania Sąd przede wszystkim wskazał na potrzebę uzupełnienia materiału dowodowego sprawy, zwłaszcza w zakresie pism inwestora uzupełniających lub wyjaśniających treść raportu w toku postępowania uzgadniającego przed RDOŚ, jak i wystąpienia do RDOŚ o zajęcie stanowiska w kwestii możliwości dopuszczenia w decyzji środowiskowej wnioskowanego przez inwestora przesunięcia każdej z elektrowni wiatrowych o odległość do 30 m w stosunku od uzgodnionych współrzędnych. Sąd stwierdził, że dysponując pełną, ostateczną wersją raportu (obejmującą wersję pierwotną raportu oraz wszystkie pisma uzupełniające lub wyjaśniające jego treść, a także ww. stanowisko RDOŚ), organ przedstawi ją do zaopiniowania PPIS, a następnie, w oparciu o uzupełniony materiał dowodowy, zweryfikuje uzyskaną opinię sanitarną oraz dokona powtórnej weryfikacji wydanego uprzednio przez RDOŚ postanowienia uzgadniającego i weryfikacji ww. stanowiska RDOŚ. Sąd stwierdził, że w zależności od wyniku tej weryfikacji organ II instancji podejmie stosowne rozstrzygnięcie, które należycie uzasadni zgodnie z wymogami wynikającymi z art. 107 § 3 w zw. z art. 140 k.p.a. oraz z art. 85 ust. 2 u.u.i.ś., przy czym zwróci w szczególności uwagę na wynikający z art. 85 ust. 2 pkt 1 lit. a u.u.i.ś. wymóg zawarcia w uzasadnieniu m.in. informacji o tym, w jaki sposób zostały wzięte pod uwagę i w jakim zakresie zostały uwzględnione uwagi i wnioski zgłoszone w związku z udziałem społeczeństwa, czego organ I instancji nie dopełnił, a co w związku z tym winien uzupełnić organ odwoławczy. Zarazem Sąd uznał, że zakres uzupełniającego postępowania wyjaśniającego - zwłaszcza wobec aktualnego brzmienia art. 138 § 2 k.p.a. - mieści się w ramach wyznaczonych przez art. 136 k.p.a., stąd też na tym etapie postępowania nie zachodziła konieczność uchylenia decyzji organu I instancji.

Strona 1/10