Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Kwiecińska Sędziowie Sędzia NSA Barbara Kamieńska Sędzia WSA Aleksandra Łaskarzewska (spr.) Protokolant Starszy sekretarz sądowy Monika Pancewicz po rozpoznaniu w Poznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2008 r. sprawy ze skargi Wojewody Wielkopolskiego na uchwałę Rady Miejskiej Gminy Pobiedziska z dnia 29 listopada2007r. nr XIV/178/07 w przedmiocie wysokości opłat na finansowanie wywozu i utylizacji odpadów I. stwierdza nieważność uchwały Rady Miejskiej Gminy Pobiedziska z dnia 29 listopada 2007r.nr XIV/178/07 w całości, II. określa, że uchwała nie może być wykonana, III. zasądza od Rady Miejskiej Gminy Pobiedziska na rzecz skarżącego kwotę [...] zł ([...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. /-/ A. Łaskarzewska /-/ M. Kwiecińska /-/ B. Kamieńska
Uchwałą Nr XIV/178/07 z dnia 29 listopada 2007 r. w sprawie wysokości opłat na finansowanie wywozu i utylizacji odpadów stałych z posesji na rok 2008, na podstawie art. 12 i 41 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz art. 6a ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. z 1996 r. Nr 132, poz. 622 ze zm.) oraz uchwały Nr XX/144/95 Rady Miejskiej Gminy Pobiedziska z dnia 29 września 1995 r. w sprawie przeprowadzenia referendum gminnego i protokołu wyników głosowania w referendum gminnym w dniu 5 listopada 1995 r. w sprawie samoopodatkowania mieszkańców na finansowanie kosztów wywozu i utylizacji odpadów stałych z posesji sporządzonego przez Komisję Gminną do przeprowadzenia referendum, Rada Miejska Gminy Pobiedziska uchwaliła stawki tych opłat.
W § 1 punkt 1 tej uchwały ustalono wysokość opłat na finansowanie wywozu i utylizacji odpadów stałych z posesji mieszkańców gminy na kwotę 84 zł (rocznie) od osoby.
W § 1 punkt 2 wprowadzono w celu ochrony finansowej rodzin wielodzietnych następujące miesięczne stawki opłat: a) rodziny do trzech osób - 3 x 7 zł = 21 zł, b), czwarta osoba w rodzinie - 1 x 3,50 zł = 3,50 zł, c) piąta osoba w rodzinie - 1 x 1,75 zł = 1,75 zł, d) szósta i kolejne osoby w rodzinie zostają zwolnione z ponoszenia opłat, e) maksymalna miesięczna kwota opłat od jednej rodziny wynosi 26,25 zł.
Ponadto określono, iż opłaty będą wnoszone kwartalnie w ratach, w terminach określonych w § 1 punkt 3.
Uchwała ta została doręczona organowi nadzoru dnia 10 grudnia 2007 r. i została opublikowana w dzienniku Urzędowym Województwa Wielkopolskiego Nr 210 pod pozycją 5034.
Na powyższą uchwałę skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu wniósł Wojewoda Wielkopolski domagając się stwierdzenia jej nieważności, wstrzymania wykonania zaskarżonej uchwały i zasądzenia od strony przeciwnej kosztów postępowania. Skarżący organ zarzucił, iż podjęcie uchwały nastąpiło z przekroczeniem obowiązujących uregulowań prawnych. Skarżący wskazał, iż zgodnie z art. 6a ust. 3 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 236, poz. 2008 ze zm.) przy ustalaniu stawki opłat za wykonywanie przejętych obowiązków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, 3b i 4 tej ustawy, stosuje się art. 6 ust. 4 tej ustawy; ustawodawca w ten sposób nałożył na organ gminy obowiązek ustalenia wysokości tej opłaty w wysokości z góry określonej w zależności od zatwierdzonej ilości, szczegółowo wskazanego w stosownej uchwale rady gminy, konkretnego rodzaju odpadów komunalnych lub nieczystości ciekłych. Wysokość opłaty jest uzależniona od faktycznych kosztów ponoszonych przez gminę z tytułu zorganizowania i funkcjonowania systemu zbierania, transportu, odzysku i unieszkodliwiania odpadów komunalnych lub nieczystości ciekłych. Wobec tego skarżący za niedozwolone i stanowiące przekroczenie upoważnienia ustawowego, a w konsekwencji za istotne naruszenie prawa uznał ustalenie w trybie art. 6a powołanej ustawy wysokości opłaty za wykonywanie przejętych przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązków związanych z utrzymaniem czystości i porządku w gminie, w sposób uzależniony od osoby. Takie ustalenie opłaty, w uzależnieniu od osoby a nie od konkretnej ilości wskazanego rodzaju odpadów, zostało bowiem - poprzez przyjęcie uregulowań art. 6a i 6b powołanej ustawy - wyraźnie zakazane przez ustawodawcę i nie mieści się w granicach swobodnego uznania rady gminy. Ponadto skarżący zauważył, iż przepisy prawne nie posługują się pojęciem "odpadów stałych", które zostało użyte w zaskarżonej uchwale, ani go nie definiują. Naruszenie przez organ gminy przepisów wyznaczających kompetencję do podejmowania tego rodzaju uchwały skarżący uznał za istotne naruszenie prawa, skutkujące nieważnością zaskarżonej uchwały.