W odwołaniu od tej decyzji skarżący polemizował z argumentacją przyjętą w jej uzasadnieniu, dodatkowo podnosząc, iż w art. 2 pkt 36 ustawy przyjęto definicję legalną, odnosząc się do funkcji, jaką ma spełniać dany pojazd. Skoro wykorzystanie gospodarcze takiego pojazdu ma być szczególne, ustawodawca określił przesłanki negatywne, że pojazd musi być konstrukcyjnie niezdatny do przewozu osób lub ładunków, co jednakże nie oznacza, że pojazd taki nie może mieć żadnej ładowności. Zdaniem skarżącego przedmiotowy pojazd nie może być wykorzystywany do przewozu innych ładunków niż nieczystości, co odróżnia ten pojazd od innych samochodów ciężarowych.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w uzasadnieniu decyzji z dnia [...] listopada 2001 r. Nr [...], utrzymującej w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji, podtrzymało argumentację przyjętą przez ten organ, wyjaśniając dodatkowo, iż przeznaczenie pojazdu określone jako wywóz nieczystości płynnych, tzw. wóz asenizacyjny (kod 205) sytuuje pojazd w podrodzaju pojemnik - kod 04, zgodnie z tabelą nr 2 załącznika nr 3 do rozporządzenia. Pojazdy zostały tam sklasyfikowane wg przeznaczenia ze względu na specjalizację - z wyjątkiem pojazdów specjalnych, dla których ustanowiono odrębną tabelę nr 3 - "Przeznaczenie pojazdów specjalnych", w której nie sklasyfikowano pojazdów asenizacyjnych, przeznaczonych do wywozu nieczystości. Kolegium wskazało ponadto na treść tabeli nr 1 załącznika nr 3 , w której w rubryce "Rodzaje i podrodzaje pojazdów" podrodzaj pojemnik zamieszczony został wyłącznie przy jednym rodzaju pojazdu - samochód ciężarowy (kod 06), podobnie jak przy przyjęciu dla wozu asenizacyjnego podrodzaju cysterna. Organ wyjaśnił, iż ten podrodzaj pojazdu występuje wyłącznie w grupie pojazdów, które rodzajowo sklasyfikowano jako samochód ciężarowy (kod 06), jak również, że klasyfikacja pojazdów przyjęta w załączniku nr 3 rozporządzenia ma charakter wiążący, co wynika z §7 ust. 2 rozporządzenia.
W skardze na powyższą decyzję skarżący zarzucił naruszenie przez organy obu instancji art. 155 k.p.a. oraz właściwych w sprawie przepisów prawa drogowego, wnosząc o jej uchylenie. Skarżący powtórzył argumentację zawartą w odwołaniu od decyzji organu I instancji co do normy zawartej w art. 2 pkt 36 ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz funkcji jaką ma spełniać przedmiotowy pojazd. Podnosząc, iż możliwość przewozu ładunku nieczystości jest cechą odróżniającą pojazd ten od innych pojazdów ciężarowych skarżący wyjaśnił, iż jego pojazd nie może być wykorzystywany do przewozu innych ładunków. Wyjaśnił również, że przedłożona przez niego opinia z dnia 3 marca 2000 r. ustala również rodzaj i przeznaczenie pojazdu, a z jej treści wynika, że biegły uznaje przedmiotowy pojazd za samochód specjalny.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie, w całości podtrzymując stanowisko przedstawione w zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.
Skarga nie jest zasadna.
Zgodnie z treścią art. 3 § 1 oraz art. 145 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153 poz. 1270) sądowa kontrola decyzji administracyjnych polega wyłącznie na ocenie ich legalności, tj. zgodności z przepisami prawa materialnego i procedury administracyjnej. Jednocześnie, w myśl art. 135 ww. ustawy sąd stosuje przewidziane prawem środki w celu usunięcia naruszenia prawa w stosunku do wszystkich aktów lub czynności wydanych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach sprawy, jeżeli jest to niezbędne do końcowego jej załatwienia, kontrolując legalność nie tylko zaskarżonej decyzji organu II instancji, ale także poprzedzającej jej decyzji wydanej w I instancji. W przedmiotowej sprawie decyzje organów obu instancji wydane zostały z poszanowaniem obowiązujących przepisów prawa materialnego i procesowego.