Żądając zmiany pierwotnej decyzji o rejestracji przedmiotowego pojazdu skarżący powołuje się nadto na wykładnię przepisu art. 2 ust. 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. Nr 98 poz. 602 z późniejszymi zmianami). Przepis ten stanowi, iż pojazd specjalny to pojazd samochodowy lub przyczepa, konstrukcyjnie nieprzeznaczone do przewozu osób lub ładunków, a w punkcie 42 podaje, że samochód ciężarowy to pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu ładunków. Tak więc kryteriami podziału wyżej wymienionych rodzajów pojazdów jest ich przeznaczenie oraz konstrukcja, która umożliwia przewóz ładunków, przy czym należy wskazać, iż ustawa nie zawiera definicji ładunku, lecz nie sposób uznać, że ładunkiem nie są nieczystości, do przewozu których przeznaczony jest pojazd skarżącego (podczas, gdy w podziale na przeznaczenie wśród pojazdów specjalnych wymieniane są czołgi, laboratoria, ambulatoria, podnośniki, żurawie, agregaty, pojazdy kempingowe, pogrzebowe, koparki, dźwigi - a więc pojazdy, które ze swej istoty nie służą do przewozu ładunków i funkcji takiej nie spełniają, choć w przypadku niektórych z tych pojazdów konstrukcja oraz posiadana ładowność nie wyklucza możliwości użytkowania ich jako pojazdy ciężarowe, o czym w takim przypadku decyduje wola właściciela). W ocenie Sądu wykładnia wskazanych przepisów nie pozwala dokonać na tej podstawie wiążącej klasyfikacji pojazdów. Przede wszystkim należy zauważyć, iż przepisy ustawy Prawo o ruchu drogowym klasyfikacji takiej nie przeprowadzają, w tym klasyfikacji z podziałem na rodzaje. W jej art. 2 zawarty został jedynie słownik użytych w ustawie pojęć, natomiast stosowna klasyfikacja pojazdów zawarta została w tabeli nr 1 Załącznika nr 3 wyżej powołanego rozporządzenia z dnia 14 grudnia 2000 r. Rozporządzenie to wydane zostało na mocy delegacji zawartej w art. 76 ustawy Prawo o ruchu drogowym, stąd jako lex specialis wyłącza w tym zakresie stosowanie przepisów ustawy. Zgodnie z §7 ust. 1 rozporządzenia ustala się klasyfikację pojazdów, zawierającą określenia rodzajów, podrodzajów i przeznaczeń pojazdów, stanowiącą załącznik nr 3 do rozporządzenia i właśnie ta klasyfikacja, jak wyżej wskazano, przesądza również o negatywnym rozpatrzeniu wniosku skarżącego.
Sąd nie dopatrzył się również naruszenia przez organu obu instancji przepisu art. 155 k.p.a., a sam skarżący choć zarzut ten stawia, nie wyjaśnia na czym naruszenie to polegało.
W opisanej sytuacji, Sąd nie mógł uwzględnić skargi i dlatego orzekł o jej oddaleniu, w oparciu o art. 151 wyżej powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w zw. z art. 97§ 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153 poz. 1271, zm. Dz.U. 2003 Nr 228 poz. 2261).
/-/D.Rzyminiak-Owczarczak /-/P. Miładowski /-/E.Makosz-Frymus za nieobecnego sędziego
/-/ P.Miładowski
JFS