Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Drzazga (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Danuta Rzyminiak - Owczarczak Sędzia WSA Tomasz Świstak Protokolant St. sekretarz sąd. Monika Pancewicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 sierpnia 2015 r. sprawy ze skargi Gminy Miejskiej K. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Wielkopolskiego z dnia ... 2015r. Nr ... w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie gminy oddala skargę
Zaskarżonym rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia ... 2015 r. nr ... Wojewoda Wielkopolski, działając na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, ze zm. - dalej jako u.s.g.), stwierdził nieważność uchwały Rady Miejskiej w ... z dnia ... 2015 r. nr ... w sprawie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Miejskiej K. w 2015 r., ze względu na istotne naruszenie prawa.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia w pierwszej kolejności wskazano, że uchwała została doręczona Wojewodzie Wielkopolskiemu w dniu 2 kwietnia 2015 r., a podjęto ją na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 u.s.g. oraz art. 11a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2013 r., poz. 856), dalej: u.o.z.. Dokonując oceny zgodności z prawem uchwały, organ nadzoru stwierdził, że zapewnienie opieki bezdomnym zwierzętom oraz ich wyłapywanie należy do zadań własnych gmin (art. 11 ust. 1 u.o.z.), zaś realizacja tego obowiązku następuje m.in. w drodze uchwalenia, corocznie do dnia 31 marca, programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobieganiu bezdomności zwierząt (art. 11a ust. 1 u.o.z.). Wojewoda powołał przepis art. 11a ust. 2 u.o.z., który określa zakres powołanego wyżej programu, by następnie wskazać, że program ten musi ustalać wszystkie wymienione w powołanym przepisie elementy, w tym wskazywać lekarza weterynarii zapewniającego całodobową opiekę weterynaryjną w przypadkach zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt (art. 11a ust. 2 pkt 8 u.o.z.). Dlatego organ nadzoru uznał za niewystarczające dla uznania wypełnienia dyspozycji tej normy zawarcie w przedmiotowej uchwale Rady Miejskiej ... regulacji zgodnie z którą realizację działań określonych w programie prowadzą m.in. "lecznica weterynaryjna, z która zawarto umowę w oparciu o przepisy ustawy Prawo zamówień publicznych (§ 3 pkt 5 uchwały) oraz że polega ona na "zapewnieniu całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadkach zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt poprzez zawarcie umowy z lecznicą dla zwierząt w zakresie pomocy poszkodowanym zwierzętom. Wybór lecznicy następuje w oparciu o przepisy ustawy Prawo zamówień publicznych" (§ 4 pkt 8 uchwały). Wojewoda wskazał, że w orzecznictwie podkreśla się, że wykładnia celowościowa przepisu art./ 11a u.o.z., który należy interpretować w powiązaniu z art. 11, prowadzi do wniosku, że dla skutecznej realizacji zadań własnych gminy polegających na zapewnieniu opieki nad bezdomnymi zwierzętami oraz ich wyłapywaniu, jak również zapewnieniu opieki nad zwierzętami uczestniczącymi w zdarzeniach drogowych, właściwym jest określenie w sposób konkretny sposobu realizacji tych zadań, w związku z czym uchwała podejmowana na podstawie art. 11a ustawy powinna zawierać wskazanie konkretnego podmiotu zobowiązanego do zapewnienia całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadku wystąpienia zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt. Wojewoda podkreślił, że ustawa przewiduje krótki, bo roczny termin obowiązywania programu, co przemawia za skonkretyzowaniem jego treści, dostosowanej do warunków i okoliczności występujących i przewidzianych w danym roku, a nie nadawaniu mu wyłącznie charakteru ogólnych ram, które dopiero wymagałyby dalszej konkretyzacji, co wiązałoby się nadto ze skróceniem realnego czasu podejmowania działań w zakresie opieki nad zwierzętami bezdomnymi i zapobiegania bezdomności zwierząt zgodnie z planem uchwalonym w danym roku. Zatem w związku z niezgodności postanowień przedmiotowej uchwały z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa, koniecznym stało się w ocenie Wojewody stwierdzenie nieważności całości uchwały, gdyż brak chociażby jednego z obligatoryjnych elementów uchwały wskazanych w art. 11a ust. 2 u.o.z. skutkować musi nieważnością całej uchwały, jako niezgodnej i nie realizującej wymogu tej normy.