Sprawa ze skargi na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień do świadczenia pieniężnego
Sentencja

Dnia 23 października 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Batorowicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Barbara Drzazga Sędzia WSA Edyta Podrazik Protokolant st. sekr. sąd. Ewa Wąsik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 października 2013 roku sprawy ze skargi M. M. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] kwietnia 2013 roku Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień do świadczenia pieniężnego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] 2013 roku Nr [...], II. zasądza od Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na rzecz skarżącego kwotę 200,- zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych, III. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.

Uzasadnienie strona 1/4

Prawomocnym wyrokiem z dnia 5 października 2010 r. sygn. akt IV SA/Po 686/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę M. M. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (dalej: Kierownik Urzędu) z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] odmawiającą przyznania uprawnień do świadczenia pieniężnego, o którym mowa w art. 2 pkt 2 i art. 4 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz.U. nr 87, poz. 395 ze zm. dalej jako: ustawa o świadczeniu pieniężnym).

W dniu [...] stycznia 2013 r. do Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych wpłynęło żądanie zainteresowanego z dnia [...] stycznia 2013 r. o przyznanie przedmiotowego świadczenia. W piśmie tym strona domagała się rozpatrzenia jego wniosku o przyznanie świadczenia pieniężnego, argumentując, że w pełni spełnia warunki do uzyskania "dodatku do świadczeń dla osób deportowanych do pracy przymusowej przez III Rzeszę określone w ustawie i wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 grudnia 2009 r.". Do pisma dołączył dokumentację, która jego zdaniem przemawia za uznaniem wywiezienia do pracy przymusowej na okres 32 miesięcy.

Kierownik Urzędu w dniu [...] marca 2013 r. (data doręczenia) wezwał stronę do sprecyzowania, czy wnosi o wznowienie postępowania administracyjnego w trybie art. 145 (145a) Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej: kpa) czy też o uchylenie decyzji ostatecznej w trybie art. 154 kpa; zarazem organ przybliżył w piśmie treść przywołanych przepisów.

W odpowiedzi na wezwanie organu do sprecyzowania przez stronę trybu rozpoznania sprawy zainteresowany wskazał, że wnosi o rozpoznanie wniosku w trybie art. 154 kpa. Argumentował, że na skutek orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 grudnia 2009 r. sygn. akt K 40/07 prawodawca dokonał ustawą z dnia 25 lutego 2011 r. (Dz.U. nr 72, poz. 380) zmiany przepisu art. 2 pkt 2 w ten sposób, że przez deportację uznał także wywiezienie do pracy przymusowej na okres co najmniej 6 miesięcy nie tylko poza terytorium państwa polskiego, ale i w jego granicach. Podniósł, ze wobec zmiany przepisów w okresie pomiędzy wydaniem decyzji ostatecznej, a jego wnioskiem z dnia [...] stycznia 2013 r. przez zrównanie przesłanek, od których zależy nabycie uprawnień, wnosi o uchylenie dotychczas w sprawie wydanych decyzji i rozpoznanie jego wniosku, mając na uwadze aktualny stan prawny, a w konsekwencji przyznanie uprawnień zgodnie z żądaniem wniosku.

Decyzją z dnia [...] 2013 r. nr [...] organ odmówił uchylenia decyzji własnej wydanej w przedmiocie uprawnienia do świadczenia przewidzianego w wyżej powołanej ustawie. W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że nie można uznać za słuszny interes strony w rozumieniu art. 154 kpa dążenia do innej oceny przez organ tego samego stanu faktycznego spraw, który był już przedmiotem rozpoznania w postępowaniu zakończonym wydaniem ostatecznej decyzji administracyjnej stwierdzającej, że strona nie podlegała represji, o której mowa w art. 2 pkt 2 ustawy o świadczeniu pieniężnym. Organ, odwołując się do stanowiska orzecznictwa, stwierdził, że nowelizacja ustawy w istocie nie zmieniła treści normatywnej podstawy orzekania w niniejszej sprawie, w której wiąże organ zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. nr 153, poz. 1270 ze zm. [aktualnie: Dz.U. z 2012 r., nr 270 ze zm.] - dalej: p.p.s.a.) wyrok tutejszego Sądu z dnia z dnia 5 października 2010 r. sygn. akt IV SA/Po 686/10.

Strona 1/4