Sprawa ze skargi na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w P. w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi;
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Edyta Podrazik Sędziowie Sędzia WSA Barbara Drzazga (spr.) Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Protokolant st.sekr.sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 października 2013 r. sprawy ze skargi Gminy Miejskiej T. na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w P. z dnia [...] 2013 r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi; oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/6

Rada Miejska w Turku w dniu 21 marca 2013 r. podjęła uchwałę nr XXVI/232/13 w sprawie określenia wzoru deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz informacji o terminie i miejscu składania deklaracji.

Uchwałą z dnia 17 kwietnia 2013 r. nr 9/461/2013 Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej, na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 11 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. z 2012 r. poz. 1113) i art. 91 ust. 1 ustawy z dna 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) stwierdziło nieważność powyższej uchwały Rady Miejskiej w Turku z dnia 21 marca 2013 r. nr XXVI/232/13 jako sprzecznej z art. 6k ust. 4 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2012 r. poz. 391 ze zm.). W uzasadnieniu uchwały wyjaśniono, że w przedmiotowej uchwale zdecydowano o zwolnieniu z opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. W § 1 uchwały Rada Miejska w Turku postanowiła, że "Zwalnia się z obowiązku ponoszenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi na terenie nieruchomości (budynku), na którym powstają odpady:

1) w zabudowie wielorodzinnej w tym bloki - nieruchomość (lokal),

2) w zabudowie jednorodzinnej - nieruchomość (dom), w których zamieszkuje powyżej cztery (4) osoby, w ten sposób, że opłaty nie pobiera się od piątej i kolejnych osób, które zamieszkują w danej nieruchomości (lokalu, domu)." W § 2 pkt 2 organ dokonał zaś zmian zapisów deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi nadając nowe brzmienie pozycji 39 w załączniku Nr 1 do deklaracji nadając brzmienie: "Miesięczna kwota opłaty (kwotę z poz. 37 należy pomnożyć przez liczbę osób wskazaną w poz. 38, jednak nie więcej niż przez 4 osoby, które zamieszkują daną nieruchomość tj. lokal, dom." Zdaniem Kolegium RIO treść postanowień § 1 i § 2 uchwały Rady Miejskiej w Turku wskazują, że Rada dokonała zwolnienia podmiotowego w opłacie za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Zgodnie bowiem z art. 6k ust. 4 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach rada gminy określając warunki opłat zgodnie z metodą, o której mowa w art. 6j ust. 1 i 2, może różnicować stawki opłat, wprowadzać zwolnienia przedmiotowe, ustanawiać dopłaty dla właścicieli nieruchomości, o których mowa w art. 6c ust. 1, spełniających ustalone przez nią kryteria lub określić szczegółowo zasady ustalania tych opłat. Kolegium RIO uznało, że zwolnienie podmiotowe to wyłączenie z danego podatku lub daniny publicznej pewnej kategorii podmiotów. Zwolnienie przedmiotowe to wyłączenie z danego podatku lub daniny publicznej pewnej kategorii sytuacji faktycznych lub prawnych. Zwolnienie przedmiotowe użyte w art. 6k ust. 4 ustawy przesądza o tym, ze może dotyczyć tylko i wyłącznie przedmiotu, a więc odpadów komunalnych. Przy czym, zdaniem Kolegium RIO, przedmiot winien być tak określony, żeby nie była możliwa identyfikacja konkretnego płatnika opłat, a więc cechy przedmiotu, muszą zostać tak w przepisie określone, żeby dotyczyły potencjalnie/hipotetycznie nieoznaczonych indywidualnych płatników opłaty za gospodarowanie odpadami. W związku z powyższym Kolegium Izby stwierdziło, że w § 1 uchwały Rada Miejska w Turku faktycznie zwolniła z opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi piątą i kolejne osoby, które zamieszkują w danej nieruchomości (lokalu, domu), co w sposób istotny narusza art. 6k ust. 4 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, gdyż jest to niedopuszczalne zwolnienie podmiotowe. Stwierdzono również, że uchwała w sprawie określenia wzoru deklaracji winna określać możliwość składania deklaracji przy pomocy środków komunikacji elektronicznej, co wynika z przepisu art. 6m ust. 3 ustawy o utrzymaniu czystości (...).

Strona 1/6