Sąd nie mógł uwzględnić żądania stwierdzenia nieważności przedmiotowej uchwały w całości, gdyż Sąd mógł orzekać jedynie w granicach naruszonego przedmiotową uchwałą interesu prawnego skarżących. Zaskarżona uchwała, co nie jest kwestionowane w niniejszej sprawie, naruszyła interes prawny skarżących, gdyż ingeruje bezpośrednio w przysługujące im prawo własności do działek objętych reżimem obwodu łowieckiego nr [...]. Skarżący wykazali, że na terenie tego obwodu posiadają grunty, których nie mogą spokojnie użytkować z powodu zagrożeń związanych z polowaniami i muszą znosić ciągłe ingerencje myśliwych na tym terenie. Fakt ten pozwalał w świetle normy art. 90 ust. 1 u.s.w., dokonać kontroli legalności zaskarżonej uchwały w zakresie ustaleń dla obszaru stanowiącego własność skarżących. Podkreślić trzeba tutaj, że uznanie naruszenia interesu prawnego skarżących daje im prawo wniesienia skargi do sądu administracyjnego na przedmiotowy akt. Przy czym skarżący może kwestionować uchwałę w sprawie podziału północnej części województwa wielkopolskiego na obwody łowieckie tylko w ramach własnego interesu prawnego. Zakres interesu prawnego wynika zaś z prawa, jakie przysługuje skarżącym do nieruchomości objętej zaskarżoną uchwałą. Tym samym skarżący mogli realizować swoje prawo do sądu w tej sprawie w granicach przysługujących im uprawnień, jako właścicielom działek położonych na obszarze objętym uchwałą. Interpretacja taka potwierdzona została w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 września 2008 r., sygn. akt SK 76/06 orzekającym o zgodności art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym z art. 45 ust. 1 w związku z art. 2 i art. 7 oraz art. 77 ust. 2 w związku z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. W motywach przywołanego orzeczenia Trybunał wyraźnie wskazał, iż skarga w trybie art. 101 ustawy o samorządzie gminnym (przepis tożsamy z treścią art. 90 ust. 1 u.s.w.) nie ma charakteru actio popularis - podstawą jest niezgodność uchwały z prawem i równoczesne naruszenie przez nią konkretnie rozumianych interesów lub uprawnień konkretnego obywatela, który jest mieszkańcem danej gminy lub jest z tą gminą związany prawnie (np. właściciel nieruchomości położonej na terenie gminy), a naruszenie to musi wynikać z właściwej regulacji materialnoprawnej. W związku z tym wnoszący skargę może działać tylko w swoim interesie i nie może kwestionować ustaleń co do obszarów, które nie oddziałują na jego interes prawny, i co do których innym uprawnionym przysługuje prawo do wniesienia skargi. Reasumując, w rozpatrywanej sprawie przedmiotem rozstrzygnięcia mogły być tylko te zapisy zaskarżonej uchwały, które dotyczą części obwodów łowieckich nr [...], stanowiących własność skarżących.
Z podanych przyczyn na podstawie art. 147 § 1 p.p.s.a. orzeczono jak w pkt 1 a i b sentencji wyroku.
O kosztach sądowych, obejmujących zwrot od organu skarżącym uiszczonych wpisów od skarg w kwotach po [...] zł, orzeczono w pkt 2 sentencji wyroku, na podstawie art. 200 p.p.s.a.