Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak Sędziowie Sędzia WSA Elwira Brychcy (spr.) Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Protokolant St. sekr. sąd. Joanna Wieczorkiewicz-Skoczek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 marca 2010r. sprawy ze skargi M.K. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w P. z dnia [...] sierpnia 2009r. Nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę /-/ E. Brychcy /-/ D. Rzyminiak-Owczarczak /-/ W. Batorowicz
Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Poznaniu wyrokiem z dnia 10 listopada 2004r. (sygn. akt 3/II SA/Po 1797/02) uchylił decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w P. z dnia [...] czerwca 2002r. utrzymującą w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Sanitarnego w P. z dnia [...] marca 2002r., który nie uznał u M. K. obustronnego odbiorczego ubytku słuchu typu pozaślimakowego znacznego stopnia jako choroby zawodowej. NSA wskazał, iż Instytut Medycyny Pracy w Ł. wydając orzeczenie lekarskie z dnia 31 grudnia 2001r. nie wyjaśnił w sposób przekonujący dlaczego przy stwierdzonym u M.K. obustronnym, odbiorczym uszkodzeniu słuchu typu pozaślimakowego znacznego stopnia wykluczone jest stwierdzenie choroby zawodowej. Nie wyjaśniono jaki stopień i charakter niedosłuchu jest typowy dla następstw przewlekłego urazu akustycznego i kiedy można go uznać za adekwatny do czasu narażenia na hałas. NSA podkreślał, że uszkodzenie słuchu nie będzie mogło być rozpoznane u skarżącego jako choroba zawodowa w przypadku niekwestionowanego wykonywania pracy zawodowej z narażaniem na działanie hałasu tylko wówczas, gdy właściwy zakład służby zdrowia, w sposób wyczerpujący i jednoznaczny w uzasadnieniu swojej opinii stwierdzi, że uszkodzenie słuchu jest następstwem innych, konkretnie wskazanych, okoliczności.
Nie odniesiono się również do przedłożonych przez skarżącego dokumentów medycznych, w tym do zaświadczenia z dnia 6 marca 2001r., wydanego przez lekarza Kliniki Foniatrii i Audiologii Akademii Medycznej w P., stwierdzającego "obustronne, uszkodzenie słuchu dużego stopnia w zakresie średnich i wysokich częstotliwości o typie urazu akustycznego". Stwierdzono, iż w przypadku braku szczegółowego uzasadnienia opinii organ sanitarny powinien wezwać placówkę służby zdrowia do jej uzupełnienia z powołaniem się na § 7 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów 18 listopada 1983r. w sprawie chorób zawodowych. Dopiero na podstawie uzupełnionych w wyżej wskazanym zakresie opinii, oraz po dokonaniu weryfikacji ustalenia czasu narażenia na hałas (np. w drodze przesłuchania świadków) organ inspekcji sanitarnej, będzie mógł prawidłowo ocenić materiał dowodowy w sprawie i podjąć rozstrzygnięcie. Sam fakt, że diagnoza została sporządzona w uprawnionej jednostce medycznej, nie zwalnia organu administracyjnego od dokonania oceny przedłożonej opinii.
Realizując uwagi i wskazania NSA Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny zwrócił się do Wielkopolskiego Centrum Medycyny Pracy w P. o weryfikację orzeczeń lekarskich z dnia 13 lutego 2001r. oraz z dnia 6 lutego 2002r., albowiem oba orzeczenia w ocenie Sądu ograniczają się wyłącznie do rozpoznania i nie zawierają właściwego uzasadnienia, nie mają cech przynależnych opinii biegłego w rozumieniu art. 84 § 1 Kpa.
Na podstawie dokonanych ustaleń, Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny ponownie wydał decyzję z dnia [...]sierpnia 2005r. o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej. Na skutek odwołania M. K. Wojewódzki Inspektor Sanitarny decyzją z dnia [...] stycznia 2006r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.