Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie rekultywacji gruntów
Uzasadnienie strona 2/5

W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że zgodnie z art. 4 pkt 18 u.o.g. przez rekultywację rozumieć należy nadanie lub przywrócenie gruntom zdegradowanym albo zdewastowanym wartości użytkowych lub przyrodniczych przez właściwe ukształtowanie rzeźby terenu, poprawienie właściwości fizycznych i chemicznych, uregulowanie stosunków wodnych, odtworzenie gleb, umocnienie skarp oraz odbudowanie lub zbudowanie niezbędnych dróg. Stosownie do art. 20 u.o.g. rekultywację i zagospodarowanie gruntów planuje się, projektuje i realizuje na wszystkich etapach działalności przemysłowej. Termin na przeprowadzenie rekultywacji ustalono w art. 20 ust. 4 u.o.g. i wynosi on 5 lat od zaprzestania działalności przemysłowej. Przedmioty rozstrzygnięć decyzji wydawanych w sprawach rekultywacji wymienia art. 22 ust. 1 u.o.g. i obejmują one: stopień ograniczenia lub utraty wartości użytkowej gruntów, ustalony na podstawie stosownej opinii, osobę obowiązaną do rekultywacji, kierunek i termin rekultywacji.

Podkreślono, że przedmiotem odwołania były rozstrzygnięcia decyzji I instancji zawarte w jej pkt V i VI. Nietrafny okazał się zarzut wydania rozstrzygnięcia objętego pkt V lit. a, gdyż zgodnie z art. 22 u.o.g., decyzja organu I instancji powinna określać kierunek rekultywacji i termin jej realizacji. Ponadto, zgodnie z art. 109 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2005 r. Nr 228, poz.1947 ze zm.), organy górnicze sprawują nadzór i kontrolę nad ruchem zakładów górniczych m.in. w zakresie rekultywacji gruntów po działalności górniczej. Funkcją elementu decyzji zawierającego termin rekultywacji jest zapewnienie prawidłowej kontroli realizacji nałożonego obowiązku.

Wbrew zarzutom odwołania przed wydaniem decyzji konieczne też było uzyskanie opinii dyrektora okręgowego urzędu górniczego, jako że decyzja została skierowana zarówno do spółki A. (zakład wykonujący roboty geologiczne), jak i do B. S.A. (zakład górniczy wydobywający kopaliny otworami wiertniczymi), a zatem stosownie do art. 22 ust. 2 pkt 1 u.o.g., mogła być wydana wyłącznie po uzyskaniu przez starostę takiej opinii.

Właściwie również organ I instancji zamieścił w decyzji zobowiązanie do aktualizacji planu ruchu (pkt VI). Po myśli art. 63 ustawy Prawo geologiczne i górnicze, ruch zakładu górniczego odbywa się na podstawie planu ruchu, zgodnie z zasadami techniki górniczej. Z kolei § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 14 czerwca 2002 r. w sprawie planu ruchu zakładów górniczych (Dz.U. Nr 94, poz. 840) określa (wraz z załącznikiem do tego rozporządzenia) szczegółowe wymagania dotyczące planu ruchu zakładu górniczego wydobywającego kopaliny pospolite otworami wiertniczymi. "Zamierzenia w zakresie rekultywacji" powinny, zgodnie z tymi przepisami, zostać uwzględnione przez zakład (pkt 2.13). Wymóg aktualizacji planu ruchu wynika z faktu, że decyzja wspólnie wskazuje jako podmioty obowiązane do rekultywacji B. (zakład górniczy) oraz A. (zakład wykonujący roboty geologiczne).

Strona 2/5