Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Krystyna Józefczyk Sędziowie WSA Joanna Zdrzałka WSA Piotr Godlewski /spr./ Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi A. S.A. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej -skargę oddala-
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] czerwca 2015 r.
Nr [...] Główny Inspektor Transportu Drogowego (dalej: GITD) - działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.), art. 4 pkt 22 lit. o, art. 18b ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1b, art. 92a ust. 1, 2 i 6 ustawy o transporcie drogowym (Dz.U. z 2013 r., poz. 1414 ze zm., dalej: u.t.d.), § 18 ust. 1 i § 31 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r.
w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz.U. z 2013 r., poz. 951 ze zm., dalej: rozporządzenie) oraz lp. 2.5.1. załącznika nr 3 do u.t.d. - utrzymał w mocy decyzję Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego (dalej: WITD) z dnia [...] kwietnia 2015 r.
Nr [...], nakładającą na A Spółka Akcyjna (dalej A S.A. lub Spółka) karę pieniężną w wysokości 5000 zł.
Powyższe rozstrzygnięcia zapadły w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
w dniu [...] marca 2015 r. w miejscowości J. przeprowadzono kontrolę pojazdu marki Autosan o nr rej. [...] kierowanego przez H. B., którym na rzecz A S.A. wykonywał regularny przewóz osób w krajowym transporcie drogowym z miejscowości J. do miejscowości Ś. W trakcie kontroli stwierdzono, że kierowca nie posiadał w pojeździe bocznej tablicy kierunkowej, której jak oświadczył, nie było w pokoju kierowców. Zgodnie z § 21 ust. 1 rozporządzenia z dnia 31 grudnia 2002 r., autobus regularnej komunikacji publicznej powinien być wyposażony w tablice kierunkowe o których mowa w jego § 18 ust. 1 pkt 13, tj. czołową i boczną. W związku z powyższym, WITD wskazaną decyzją z dnia [...] kwietnia 2015 r., na podstawie art. 92a ust. 1 u.t.d. nałożył na A S.A. karę pieniężną w wysokości 5 000 zł za wykonywanie przewozu autobusem, który nie odpowiada wymaganym warunkom technicznym ze względu na rodzaj wykonywanego przewozu regularnego (zał. do ustawy nr 3, lp. 2.5.1).
W odwołaniu A S.A. zarzuciła wydanie decyzji z naruszeniem art. 7, art. 8, art. 77 § 1, art. 80 i art. 107 § 3 K.p.a. przez nienależyte wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy, brak wyczerpującego uzasadnienia decyzji, nieuwzględnienie zasady załatwienia sprawy z uwzględnieniem interesu społecznego i słusznego interesu obywateli oraz zasady pogłębiania zaufania uczestnika postępowania do władzy publicznej poprzez niewykazanie w sposób nie budzący wątpliwości okoliczności popełnienia naruszeń, a także art. 92c ust. 1 pkt 1 u.t.d. przez nieprzeprowadzenie oceny istnienia wymienionych tam okoliczności egzoneracyjnych. Wskazano także, że wysnute przez kontrolującego wnioski nie zostały poparte odpowiednimi dowodami zebranymi w toku postępowania, a są jedynie swobodną ich interpretacją, niekorzystną dla strony. Podniesiono, że Spółka dopełniła wszelkich obowiązków związanych z dokumentacją, wyposażeniem i oznakowaniem autobusu, a za brak tablicy kierunkowej bocznej, mimo przeszkolenia i zobowiązania do zakładania tablic, odpowiada kierowca. Ponadto podważono zasadność nałożenia kary w wysokości 5000 zł z lp. 2.5.1 załącznika nr 3 do u.t.d., wnosząc o zmianę kwalifikacji naruszenia na lp. 2.5.2. tego załącznika. Wskazano, że pojazd na dzień kontroli posiadał ważne badania techniczne oraz że należy rozgraniczać "warunki techniczne" od "wyposażenia i oznakowania" pojazdu. Tablice kierunkowe informujące o trasie przejazdu autobusu należy zaliczyć do tej drugiej kategorii, a za brak spełnienia wymagań w tym zakresie przewidziana jest kara w wysokości 2000 zł. Na potwierdzenie stanowiska powołano wybrane wyroki wojewódzkich sądów administracyjnych (WSA w Krakowie z dnia 4 marca 2014 r.