Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Piotr Godlewski /spr./ Sędziowie WSA Krystyna Józefczyk WSA Ewa Partyka Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi I. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję Wójta Gmin [...] z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej I. P. kwotę 497 zł /słownie: czterysta dziewięćdziesiąt siedem złotych/ tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
II SA/Rz 1221/17
U z a s a d n i e n i e
Przedmiotem skargi I.P. jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej: SKO lub Kolegium) z dnia [...] sierpnia 2017 r.
Nr [...] dotycząca odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.
Z akt administracyjnych sprawy i uzasadnienia tej decyzji wynika, że po rozpatrzeniu wniosku I.P. o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad matką K.P., Wójt Gminy [...] - działając na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zm., dalej: K.p.a.) oraz art. 2 pkt 2, art. 17, art. 20 ust. 3, art. 23, art. 24 i art. 26 ustawy z dnia
28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1456 ze zm., dalej: u.ś.r.) - decyzją z [...] lipca 2017 r. Nr [...] odmówił wnioskowanego świadczenia.
W motywach rozstrzygnięcia wskazał, że K.P. legitymuje się orzeczeniem Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności w [...] z [...] lipca 2012 r. o znacznym stopniu niepełnosprawności, w którym wskazano, że nie można ustalić od kiedy istnieje niepełnosprawność. Organ wskazał także, że na wniosek I.P. Wójt Gminy [...] decyzją z [...] czerwca 2014 r. ([...]) - w związku z opieką nad K.P. - przyznał jej bezterminowo od 1 lipca 2013 r. prawo do zasiłku dla opiekuna.
W tych okolicznościach uzasadniona jest odmowa przyznania wnioskodawczyni prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, gdyż niepełnosprawność jej matki nie powstała w okresie o jakim mowa w art. 17 ust. 1b u.ś.r. (tj. nie później niż do ukończenia 18. roku życia lub w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25. roku życia), a ponadto posiada ona ustalone na tę samą osobę prawo do zasiłku opiekuna (art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. b u.ś.r.).
W odwołaniu od decyzji Wójta I.P. wniosła o jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia. Zarzuciła naruszenie prawa materialnego poprzez zastosowanie art. 17 ust. 1b u.ś.r. bez uwzględnienia okoliczności, że na skutek wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r. sygn. K 38/13 uznano za niekonstytucyjną część wskazanej normy prawnej w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną ze względu na datę powstania niepełnosprawności osoby wymagającej opieki, a przez to naruszenie art. 190 ust. 1 Konstytucji RP.
Odwołująca wskazała także na błędną wykładnię art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. b u.ś.r., poprzez pominięcie celów tej ustawy i przyjęcie, że okoliczność pobierania przez nią zasiłku dla opiekuna stanowi negatywną przesłankę do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Wskazała na brak zastosowania art. 27 ust. 5 w zw. z art. 17 ust. 5 pkt 1b u.ś.r. i nieuwzględnienie, że w razie zbiegu uprawnień do świadczenia pielęgnacyjnego i zasiłku dla opiekuna osoba uprawniona ma prawo wyboru jednego ze świadczeń.
SKO nie uznało odwołania i wymienioną na wstępie decyzją z dnia [...] sierpnia 2017 r. - powołując w podstawie prawnej art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a. oraz art. 17 u.ś.r. - utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.