Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody w przedmiocie odmowy zaliczenia wartości nieruchomości pozostawionej za granicą
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Śliwa Sędziowie WSA Zbigniew Czarnik /spr./ AWSA Magdalena Józefczyk Protokolant: st.sekr.sąd.B.Krztoń po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi P. Cz. na decyzję Wojewody z dnia [...] stycznia 2004 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zaliczenia wartości nieruchomości pozostawionej za granicą I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Starosty Powiatu J. z dnia [...] listopada 2003 r., Nr [...]; II. zasądza od Wojewody na rzecz skarżącego P. Cz. kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6079 Inne o symbolu podstawowym 607
Inne orzeczenia z hasłem:
Nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie strona 1/2

II SA/Rz 128/04

U Z A S A D N I E N I E

Decyzją z dnia [...] stycznia 2004 r., [...] Wojewoda utrzymał w mocy decyzję Starosty Powiatu J. z dnia [...] listopada 2003 r., [...] odmawiającą zliczenia P. Cz. wartości nieruchomości pozostawionej za granicą przez repatriantkę J. C. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że utrzymanie w mocy decyzji Starosty Powiatu J. jest konsekwencją przyjęcia przez organ I instancji, że P. Cz. nie jest podmiotem uprawnionym do zaliczenia wartości mienia pozostawionego poza granicami państwa polskiego na podstawie art. 212 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz. U. nr 46, z 2000 r., poz. 546 ze zm./. Zgodnie z treścią wskazanego przepisu zaliczenie wartości pozostawionego mienia poza granicami państwa polskiego w związku z wojną rozpoczętą w 1939 roku może nastąpić tylko na rzecz właściciela nieruchomości pozostawionych poza granicami Polski, albo jego spadkobiercy, przy czym spośród spadkobierców prawo do zaliczenia wartości pozostawionego mienia na poczet opłat związanych z nabyciem prawa własności do nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego mają tylko spadkobiercy ustawowi. Wnioskodawca P. Cz. nie spełnia tych wymogów, gdyż jest spadkobiercą testamentowym po A. C., który nabył na podstawie ustawy spadek po repatriantce Ja. C. Dziedziczenie testamentowe spadku po A. C. przekreśla możliwość ubiegania się o zaliczenie wartości pozostawionego mienia przez odwołującego, choć uprawnienie takie przysługiwałoby spadkodawcy A. C. Z tych względów Wojewoda uznał, że decyzja Starosty Powiatu J. jest zgodna z przepisami prawa i z tego względu odwołanie nie mogło zostać uwzględnione.

Z decyzją Wojewody nie zgodził się P. Cz. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie zarzucił decyzji naruszenie przepisów prawa materialnego polegające na błędnej wykładni art. 212 ust. 5 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Z tego powodu zażądał uchylenia zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji Starosty Powiatu J. oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm prawem określonych.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o oddalenie skargi argumentując jak w uzasadnieniu własnej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:

Sądowa kontrola działalności administracji publicznej polega na ocenie zaskarżonego rozstrzygnięcia pod względem zgodności z obowiązującym porządkiem prawnym. Stosownie do treści art. 3 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm./ dalej prawo o p.s.a., kontroli takiej poddane są decyzji administracyjne. Dokonując oceny zaskarżonych rozstrzygnięć stosownie do treści art. 134 § 1 prawa o p.s.a., sąd nie jest związany zarzutami skargi, wskazanymi przez stronę podstawami czy formułowanymi w niej wnioskami. Sąd rozpoznaje skargę w granicach danej sprawy.

Dokonując merytorycznej oceny zaskarżonej decyzji Sąd stwierdza, że decyzja ta narusza przepisy prawa i z tego powodu musi być usunięta z obrotu prawnego. Konsekwencją takiego stanowiska jest uwzględnienie skargi. Sąd podziela argumentację skargi wskazującą na błędną wykładnię art. 212 ust. 5 ustawy o gospodarce nieruchomościami i uznaje, że decyzja Wojewody i poprzedzająca ją decyzja Starosty Powiatu J. odmawiające zaliczenia wartości mienia pozostawionego poza granicami państwa polskiego wydane zostały z naruszeniem tego przepisu.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6079 Inne o symbolu podstawowym 607
Inne orzeczenia z hasłem:
Nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda