Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Joanna Zdrzałka Sędziowie SO del. Anna Bembenek/spr./ WSA Zbigniew Czarnik Protokolant Sylwia Pacześniak po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 19 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi T. F. na bezczynność Starosty Powiatu [...] po wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia [...] maja 2010 r. sygn. akt [...] wymierza Staroście Powiatu [...] grzywnę w wysokości 3000zł /słownie: trzy tysiące złotych/.
II SA/Rz 176/11
U Z A S A D N I E N I E
W skardze z dnia [..].01.2011 r. (data stempla pocztowego) skierowanej za pośrednictwem Starosty Powiatu M. T.F. wniosła o wymierzenie temu organowi grzywny w trybie art. 154 §1 p.p.s.a. W uzasadnieniu skargi podała, że decyzja Starosty z dnia [..] lipca 2009 r., nr [...], została uchylona przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 31 maja 2010 r., sygn. akt II SA/Rz 1023/09. Starosta do dnia wniesienia skargi nie wydał nowej decyzji w sprawie pomimo interwencji skarżącej. Zarzuciła także , że Starosta nadal używa w obrocie prawnym uchylonej decyzji i uważa sprawę za prawomocnie zakończoną.
W odpowiedzi na skargę Starosta Powiatu M. wniósł o jej oddalenie i odstąpienie od wymierzenia grzywny. Organ uzasadnił, że po zapadnięciu w/w wyroku z dnia 31 maja 2010 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T. przekazało akta sprawy wraz z odpisem tego wyroku w dniu 22 września 2010 r. W dniu 9 września 2010 r. T.F. zwróciła się do Starosty o wydanie w sprawie decyzji. W odpowiedzi skierowano do niej pismo z dnia 4 października 2010r. W dniu 28 września 2010 r. skarżąca złożyła do organu skargę o ukaranie Dyrektora Wydziału Ochrony Środowiska, Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Wodnej, grzywną za zaniechanie wykonania swoich obowiązków. Odpowiedź wystosowano w dniu 26 listopada 2010 r. Starosta po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego zobowiązał Dyrektora Wydziału do dołożenia najwyższej staranności w przestrzeganiu obowiązujących procedur administracyjnych i do wzmożenia nadzoru nad podległymi pracownikami. W dniu 21 lutego 2011 r. Dyrektor Wydziału skierował pisma do Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w R., T.F., Burmistrza Miasta i Gminy P., W.K. Postępowanie nadal się toczy.
Powołując się na podjęte działania dyscyplinujące oraz skomplikowany charakter sprawy Starosta wniósł o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Skarga zasługuje na uwzględnienie.
Sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem stosując środki określone w ustawie i rozstrzygając w granicach danej sprawy nie będąc związanym zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną (zob. art.1 §1-§2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych, Dz. U. 2002 r. Nr 153 poz. 1269, ze zm. oraz art. 3 §1 i art. 134 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002r., nr 153, poz.1270, ze zm.; dalej "p.p.s.a."). W przypadku skargi na bezczynność organu po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności ocena ta polega na zbadaniu, czy organy administracji publicznej w toku rozpoznawania sprawy nie naruszyły przepisów art. 12, 35 i 36 k.p.a., przy czym stwierdzenie takiego naruszenia uprawnia sąd do wymierzenia organowi grzywny , o której mowa w art. 154 par.1 i 6 p.p.s.a.
Przepis art. 154 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 2002r., nr 153, poz.1270, ze zm.; dalej "p.p.s.a.") stanowi, że w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność oraz w razie bezczynności organu po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie żądając wymierzenia temu organowi grzywny. Zgodnie z treścią §6 tego przepisu grzywnę wymierza się do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów.