Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji administracyjnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Joanna Zdrzałka /spr./ Sędziowie WSA Krystyna Józefczyk WSA Paweł Zaborniak Protokolant starszy sekretarz sądowy Sylwia Opioła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi Skarbu Państwa Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwa [...] na decyzję Wojewody z dnia [...] grudnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji administracyjnej -skargę oddala-

Inne orzeczenia o symbolu:
6079 Inne o symbolu podstawowym 607
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie strona 1/7

W dniu 5 grudnia 2016 r. Skarb Państwa - Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe, Nadleśnictwo [...] (skarżący) zwróciło się do Starosty Powiatu [...] o:

1. stwierdzenie wygaśnięcia ostatecznej decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego w [...] z dnia [...] sierpnia 1993 r. nr [...] w części obejmującej rozstrzygnięcie dotyczące opłat, określonych w pkt 2 - 6 decyzji;

2. uchylenie ostatecznej decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego w [...] z dnia [...] marca 1994 r. nr [...] w części orzekającej o przejściu na Nadleśnictwo [...] obowiązku uiszczania opłat rocznych ustalonych dla dotychczasowego zarządcy, tj. Zakładu Budownictwa Leśnego w [...].

Zdaniem wnioskodawcy, przejęcie gruntów po dawnym Zakładzie Budownictwa Leśnego do zarządu Nadleśnictwa skutkowało tym, że obowiązek uiszczania opłat za ten zarząd stał się bezprzedmiotowy. Sporna nieruchomość, jako grunt związany z gospodarką leśną, powinna bowiem podlegać przepisom ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 2129 z późn. zm.), a nie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 2204 z późn. zm.) - dalej: "u.g.n.".

Decyzją z dnia [...] maja 2017 r. nr [...], Starosta Powiatu [...], działając na podstawie art. 162 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 2096 z późn. zm.) - dalej: "k.p.a." w zw. z art. 43 u.g.n., odmówił uchylenia ostatecznej decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego w [...] z dnia [...] marca 1994 r. nr [...], wydanej w przedmiocie uznania Nadleśnictwa [...] za następcę prawnego Zakładu Budownictwa Leśnego w [...].

Uzasadniając wydane rozstrzygnięcie organ podał, że objęta wnioskiem nieruchomość składa się z działek nr 525/5, 525/6, 531, 534, 535, 536, 537 w [...] i pozostaje w trwałym zarządzie Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo [...], które decyzją z dnia [...] marca 1994 r. zostało 1994 r. zostało uznane za następcę prawnego Zakładu Budownictwa Leśnego w [...]. Tym samym, na skarżącego przeszły wszystkie prawa i obowiązki ustalone na rzecz poprzedniego zarządcy, a zatem również obowiązek uiszczania opłat rocznych. Objęta wnioskiem nieruchomość została przekazana w zarząd państwowej jednostce organizacyjnej Lasów Państwowych w trybie niezwiązanym z wypełnianiem ustawowych funkcji i zadań związanych z gospodarką leśną, i nie miała nigdy charakteru leśnego w rozumieniu art. 3 i art. 4 ustawy o lasach. Taki rodzaj zarządu, sprawowany przez państwową jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej podlega regulacji u.g.n. i na mocy art. 199 ust. 2 tej ustawy przekształcił się z dniem 1 stycznia 1998 r. w trwały zarząd. Ustalono, że na podstawie zarządzenia z dnia 21 listopada 2007 r. nr 63 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych, Nadleśnictwo [...] zmieniło nazwę na Nadleśnictwo [...].

Organ I instancji wskazał, że grunty będące przedmiotem postępowania zostały przekazane w zarząd Zakładowi Budownictwa Leśnego na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (tekst jedn. Dz.U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127 z późn. zm.), która określała zasady gospodarowania gruntami zabudowanymi i przeznaczonymi w planach zagospodarowania przestrzennego na cele zabudowy. Zdaniem organu I instancji, skoro grunty te zostały przekazane w trybie wskazanej wyżej ustawy, to nie były one związane z prowadzoną gospodarką leśną. Również obecnie objęta wnioskiem nieruchomość nie jest związana z gospodarką leśną, gdyż jest wydzierżawiana na rzecz innych podmiotów. Ponadto, całość postępowania związanego z naliczaniem i aktualizacją opłat była prowadzona w trybie u.g.n., a zatem nie miały do niej zastosowania przepisy ustawy o lasach. Organ podał, że biorąc pod uwagę powyższe okoliczności nie znalazł przesłanek do stwierdzenia wygaśnięcia decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego w [...] z dnia [...] marca 1994 r.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6079 Inne o symbolu podstawowym 607
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda