Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Zbigniew Czarnik /spr./ Sędziowie WSA Robert Sawuła WSA Magdalena Józefczyk Protokolant st. sekr. sąd. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 8 października 2008 r. sprawy ze skargi S. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie nieodpłatnego przyznania prawa własności nieruchomości -skargę oddala-
Decyzją z dnia [...] grudnia 2007 r., [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze /dalej: SKO / utrzymało w mocy decyzję Starosty Pr. z dnia [...] października 2007 r., [...] odmawiającą S. W. przyznania własności nieruchomości.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że nieuwzględnienie odwołania wynikało z niepodzielenia przez organ, jego zarzutów. Szczególnie SKO podkreśliło, że decyzja Starosty P. odpowiada prawu, zatem odmowa nieodpłatnego przyznania własności działki nr 432 przekazanej matce odwołującego do nieodpłatnego używania w zamian za nieodpłatne przejęcie jej gospodarstwa rolnego na rzecz Skarbu Państwa jest zgodna z treścią art. 118 ustawy z dnia 2 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz.U. nr 7, z 1998 r., poz. 25 ze zm./. Zgodnie z tym przepisem własność nieruchomości może być przyznana po spełnieniu określonych w nim przesłanek. Dla spadkobiercy szczególną regulację przewiduje art. 118 ust. 2a tej ustawy, dopuszczając przyznanie prawa własności zstępnemu, ale tylko pod warunkiem, że faktycznie włada on po śmierci uprawnionego tą nieruchomością, co do której ubiega się o przyznanie prawa własności.
Z decyzją SKO nie zgodził się S. W.. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie skarżący nie wskazał kierunku weryfikacji skarżonego rozstrzygnięcia. Oświadczył, że działkę nr 432 położoną w H. B. użytkował po śmierci swojej matki, do momentu uzyskania uprawnień emerytalnych przez jego żonę. Po tej dacie działkę wydzierżawił J.K., który w 2004 r. zawarł umowę dzierżawy z Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa Oddział Terenowy w Rz.. Mimo tych faktów od 2004 r. starał się o uzyskanie własności działki, jednak te działania stały się nieskuteczne, pomimo że w tym czasie prowadził gospodarstwo rolne i produkcję zwierzęcą. Odmowę przyznania działki skarżący traktuje jako działanie niesprawiedliwe i krzywdzące.
W odpowiedzi na skargę SKO wniosło o oddalenie skargi wskazując na argumentację jak w uzasadnieniu własnej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, zważył co następuje:
Stosownie do treści art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm./ dalej: p.p.s.a. sądy sprawują kontrolę działań administracji i stosują prawem przewidziane środki. Zakres kontroli sprawowanej przez sądy wynika z treści art. 134 § 1 p.p.s.a. zgodnie z którą Sąd rozpoznając skargę nie jest związany zarzutami skargi, jej podstawą prawną, ani formułowanymi przez strony wnioskami. Sąd rozpoznaje skargi w granicach danej sprawy.
Oceniając zaskarżoną decyzję Sąd stwierdza, że skarga nie ma uzasadnionych podstaw i z tego powodu podlega oddaleniu. Rozstrzygnięcie takie jest skutkiem nie tylko zarzutów podniesionych w skardze, które są niezasadne, ale także oceny zgodności skarżonej decyzji z przepisami prawa. Dokonując tej oceny Sąd nie dopatrzył się naruszeń, które dawałyby podstawę do uchylenia skarżonej decyzji.
W rozpoznawanej przez Sąd sprawie spór między organami a skarżącym sprowadza się do sposobu rozumienia treści art. 118 ust. 2a ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. Organy stoją na stanowisku, że skarżący nie może mieć przyznanej własności działki oddanej jego matce w zamian za przejęcie jej gospodarstwa rolnego na rzecz Skarbu Państwa za emeryturę, gdyż nie jest użytkownikiem, który faktycznie nią włada. Z kolei skarżący przyjmuje, że skoro w latach 1996 - 2007 prowadził własne gospodarstwo rolne, w którym podejmował produkcję zwierzęcą, to spełnia wymogi, by własność działki została przyznana na jego rzecz.