Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia del. NSA Ryszard Bryk /spr./ Sędzia WSA Zbigniew Czarnik asesor WSA Magdalena Józefczyk Protokolant st. ref. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi H. i J. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2003 r Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie 10 % dodatku dla rodziny zastępczej skargę oddala
II SA/Rz 20/04
U Z A S A D N I E N I E
Zaskarżoną decyzją z dnia [...].12.2003 r., Nr [...] - Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy własną decyzję z dnia [...].10.2003 r., Nr [...] odmawiająca stwierdzenia nieważności decyzji wydanej przez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej z upoważnienia Prezydenta Miasta [...] z dnia [...].08.2003 r., Nr [...] w sprawie odmowy przyznania rodzinie zastępczej H. i J. M. 10 % dodatku przysługującego rodzinom zastępczym niespokrewnionym z dzieckiem z tytułu opieki osobistej nad dzieckiem i jego wychowania. Wskazaną decyzję wydało na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3 i 4 K.p.a. oraz art. 156 pkt 2 i 4 i art. 97 § 1 pkt 4 K.p.a.
W uzasadnieniu decyzji stwierdziło, że postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji jest samodzielnym postępowaniem administracyjnym, którego istotą jest ustalenie czy dana decyzja dotknięta jest jedną z wad wymienionych w art. 156 § 1 K.p.a. We wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia [...].08.2003 r. wnioskodawcy zarzucili, iż są dalszą rodziną w stosunku do A. M. i z tej racji powinni być traktowani jako rodzina zastępcza niespokrewniona z dzieckiem.
Zgodnie z art. 33g ust. 3 ustawy o pomocy społecznej dodatek odpowiadający 10 % kwoty, o której mowa w ust. 4 tego przepisu, przysługuje rodzinie zastępczej na każde umieszczone w niej dziecko, jeżeli jest to rodzina określona w art. 33e ust. 1 pkt 2 i 3 w/w ustawy, czyli rodzina niespokrewniona z dzieckiem lub rodzina niespokrewniona z dzieckiem, pełniąca zadania pogotowia rodzinnego. H. i J. M. są rodziną zastępczą spokrewnioną z A. M., bowiem H. M. była siostrą zmarłej J. M. - babki A. M. i pochodzą od wspólnych przodków, którymi byli rodzice H. M., a zarazem pradziadkowie A. M. H. i J. M. są małżeństwem i postanowieniem Sądu zostali ustanowieni rodziną zastępczą.
W takiej sytuacji, jeżeli jeden z małżonków jest spokrewniony z dzieckiem przebywającym w tej rodzinie to oznacza, że drugi małżonek jest osobą powinowatą, a nie obcą dla dziecka.
Małżeństwo takie uznaje się za rodzinę spokrewnioną z dzieckiem. Za osoby niespokrewnione uważa się osoby, które nie są połączone z dzieckiem żadnymi więzami krwi.
Podniesiony przez odwołujących się zarzut "przedłożenia przepisów prawa ponad interpretację Z-cy Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej jest zupełnie nietrafny, gdyż przepisy ustawowe mają pierwszeństwo obowiązywania i stosowania przed innymi źródłami prawa, zaś interpretacja przepisów prawa wyraża jedynie czyjeś stanowisko w sprawie i może być pomocna w razie wątpliwości w praktycznym stosowaniu prawa".
W przedmiotowej sprawie nie zaistniała żadna z przesłanek określonych w art. 156 § 1 K.p.a., zatem nie było podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji wydanej z upoważnienia Prezydenta Miasta z dnia [...].08.2003 r., Nr [...] w sprawie odmowy przyznania 10 % dodatku.
W skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie skarżący H. i J. M. zarzucili, że zaskarżona decyzja nie zawiera podstawy prawnej oraz nie podaje przyczyn, z powodu których nie uwzględniono ich argumentacji. Pogląd skarżących, iż są rodziną zastępczą niespokrewnioną z A. M. opierał się na analogii do prawa karnego, cywilnego oraz rodzinnego. Z przepisów tych wynika, że dalszy krewny nie może odmówić zeznań w charakterze świadka, tudzież nie może być zobowiązany do świadczeń alimentacyjnych.