Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Joanna Zdrzałka Sędziowie WSA Elżbieta Mazur - Selwa /spr./ WSA Paweł Zaborniak Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 września 2018 r. sprawy ze skargi A. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie naliczenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej I. uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego A. J. kwotę 680 zł /słownie: sześćset osiemdziesiąt złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem skargi jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia A.J. opłaty za pobyt matki - Z.K. w DPS.
W podstawie prawnej decyzji organ wskazał art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm.; dalej: "K.p.a.) oraz art. 61 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2017 r., poz. 1769 ze zm.; dalej: "u.p.s.").
Wydanie decyzji poprzedziło postępowanie administracyjne o następującym przebiegu:
Decyzją z dnia [...] października 2012 r. nr [...]Prezydent Miasta postanowił umieścić Z. K. w DPS.
Decyzją z dnia [...] października 2012 r. nr [...]ustalił opłatę za pobyt w DPS zobowiązując do jej wnoszenia Z. K. w określonym terminie i określonych wysokościach.
Decyzją z dnia [...]lipca 2015 r. nr [...]zmienił decyzję z dnia [...] października 2012 r. poprzez ustalenie opłaty w nowej wysokości.
Kolejną decyzją z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...]zmienił decyzję z dnia [...] października 2012 r. zmienioną decyzją z dnia [...] lipca 2015 r. poprzez ustalenie opłaty A.J..
Decyzją z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...]Samorządowe Kolegium Odwoławcze uchyliło ostatnio powołaną decyzję i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. Podstawą uchylenia przez SKO decyzji organu I instancji było nie ustalenie możliwości finansowych wszystkich osób zobowiązanych do ponoszenia opłaty za pobyt w DPS.
Decyzją z dnia [...] lipca 2018 r. nr [...]Prezydent Miasta zmienił decyzję z dnia [...] października 2012 r. zmienioną decyzją z dnia [...] lipca 2015 r. w ten sposób, że w pkt 2.1 ustalił opłatę za pobyt Z.K. w DPS w stosunku do A.J.. W uzasadnieniu wskazał, że jest to decyzja częściowa. Zaznaczył jednocześnie, że decyzja co do odpłatności I. J. zostanie wydana odrębnie po zgromadzeniu niezbędnej dokumentacji. Ustalenia możliwości ponoszenia opłaty przez I. J. wpłynie na zmianę wysokości opłaty ponoszonej przez A.J.a i będzie stanowiło podstawę do zmiany decyzji.
Organ wskazał przy tym, że nie ma znaczenia dla wyniku sprawy to, że skarżący nie zawarł z DPS umowy o ponoszeniu opłaty, gdyż nie jest ona warunkiem koniecznym nałożenia obowiązku, jak również podnoszone przez skarżącego kwestie relacji rodzinnych.
W odwołaniu skarżący podniósł, że wydanie w stosunku do niego decyzji częściowej jest krzywdzące. Prowadzi bowiem do sytuacji, w której całą odpłatnością za pobyt matki został obciążony wyłącznie on. Tymczasem ma siostrę, której sytuacji finansowej organ nie ustalił ograniczając się do stwierdzenia, że nastąpi to w odrębnym postępowaniu, pomimo tego, że podjął starania celem ustalenia sytuacji dochodowej siostry wskazując jej aktualny adres pobytu. Zwrócił również uwagę na to, że jego matka posiadała znaczne oszczędności, które powinny pozwolić jej na ponoszenie pełnej odpłatności za pobyt w DPS. Aktualnie toczy się postępowanie prokuratorskie o ich odzyskanie.
Powyższych zarzutów nie podzieliło Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Rzeszowie. W odniesieniu do postawionych zarzutów organ wskazał, że obowiązek wnoszenia opłaty nie obciąża równocześnie wszystkich zobowiązanych wymienionych w art. 61 ust. 1 u.p.s. lecz przechodzi na nich, w kolejności według przepisu.