Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Joanna Zdrzałka /spr./ Sędziowie WSA Piotr Godlewski WSA Paweł Zaborniak Protokolant starszy sekretarz sądowy Sylwia Opioła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 lipca 2019 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zadłużenia powstałego z tytułu świadczeń wypłaconych z funduszu alimentacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję Wójta Gminy z dnia [...] listopada 2018 r., nr [...].
Decyzją z dnia [...] listopada 2018 r. nr [...],wydaną na wniosek AK (dalej: skarżący), Wójt Gminy [...] odmówił umorzenia zadłużenia skarżącego powstałego wobec Gminy [...] z tytułu świadczeń wypłaconych z funduszu alimentacyjnego, wynoszącego na dzień wydania decyzji 61 844,20 zł oraz umorzenia odsetek ustawowych naliczonych od ww. kwoty, wynoszących na dzień wydania decyzji 25 477,32 zł.
W podstawie prawnej organ wskazał art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 2096 z późn. zm.) - dalej: "k.p.a." oraz art. 1 ust. 1, art. 2 pkt 9 i 10, art. 12, art. 25, art. 27 ust. 1, 1a i 3, art. 28 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 oraz art. 30 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (tekst jedn. Dz.U. z 2019 r. poz. 670 z późn. zm.) - dalej: "u.p.a.".
Uzasadniając wydane rozstrzygnięcie organ I instancji podał, że świadczenia z funduszu alimentacyjnego były wypłacane na rzecz córek skarżącego - P i K, w okresie od 1 października 2008 r. do 7 kwietnia 2014 r. w łącznej kwocie 300 zł miesięcznie, w okresie od 9 kwietnia 2014 do 19 lipca 2016 r. w łącznej kwocie 1 000 zł miesięcznie, zaś od 20 lipca 2016 r. wypłacane są w kwocie 700 zł miesięcznie. Świadczenia te zostały przyznane w wysokości ustalonej wyrokiem Sądu Okręgowego w [...] z dnia [...] sierpnia 2005 r. [...], tj. po 150 zł miesięcznie na każdą z córek skarżącego. Na mocy ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w [...] w dniu [...] kwietnia 2014 r. [...], kwota alimentów została podwyższona do 500 zł miesięcznie na każdą z uprawnionych, natomiast na mocy wyroku Sądu Rejonowego w [...] z dnia [...] kwietnia 2017 r. [...] została obniżona do 350 zł miesięcznie na każdą z uprawnionych.
Organ podał, że mając na uwadze przesłanki umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego, przeprowadził kompleksowe postępowanie wyjaśniające, w tym przeprowadził wywiad środowiskowy w celu ustalenia sytuacji dochodowej i rodzinnej skarżącego. Ustalono, że AK nie posiada zadłużenia u osób fizycznych, w bankach lub innych instytucjach. Korzysta z pomocy społecznej w formie zasiłku stałego. Jest osobą niepełnosprawną i legitymował się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, ważnym od dnia 31 lipca 2018 r. Organ zaznaczył przy tym, że zadłużenie powstało u skarżącego jeszcze przed ustaleniem znacznego stopnia niepełnosprawności i związane było z tym, że wnioskodawca przez lata nie spłacał w ogóle ciążących na nim należności. Powstałe zadłużenie nie jest zatem konsekwencją lub następstwem choroby. Wobec powyższego uznać należało, że aktualna sytuacja finansowa skarżącego nie jest na tyle wyjątkowa, w szczególności na tle innych rodzin, dysponujących mniejszymi dochodami, aby przejąć obowiązek alimentacyjny względem jego dzieci i dokonać umorzenia ciążącego na nim zadłużenia. Tym bardziej, że umorzenie całości zadłużenia stanowi najdalej idącą formę pomocy dla dłużnika i winno być stosowane tylko w przypadkach, gdy dana osoba z przyczyn obiektywnych i niezależnych już nie spłaci ciążących na niej należności nie tylko w chwili obecnej, ale również w przyszłości.