Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Zbigniew Czarnik /spr./ Sędziowie NSA Maria Piórkowska NSA Stanisław Śliwa Protokolant st. sekr. sąd. Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 18 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi Rzymskokatolickiej Parafii [...] na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie strona 1/3

Sygn. II SA/Rz 313/13

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi Rzymskokatolickiej Parafii [...] jest decyzja Wojewody [...] z dnia [...] października 2012 r. nr [...], którą uchylono w całości decyzję Starosty Powiatu [...] z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] odmawiającą uchylenia decyzji tego organu z dnia [...] grudnia 2005 r. nr [...] o pozwoleniu na budowę i przekazano sprawę do ponownego rozpatrzenia. Decyzje te wydane zostały w następującym stanie sprawy:

Decyzją z dnia [...] grudnia 2005 r. nr [...] Starosta Powiatu [...] zatwierdził projekt budowlany i udzielił Rzymskokatolickiej Parafii [...] pozwolenia na budowę parkinku na 90 miejsc postojowych na działce nr 440 w W. obr. [...] przy ul. J. i S.

Podaniem z dnia 5 lipca 2011 r. A. G. i B. K. zwrócili się do Starosty Powiatu [...] o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej ww. decyzją, jak też decyzją z dnia [...] października 2004 r. nr [...] o udzieleniu pozwolenia na budowę budynku kościoła parafialnego na działce nr 648 w W. przy ul. J. wraz z instalacjami, przyłączami i kanalizacją deszczową, jako właściciele odpowiednio działek nr 439/7 oraz 439/2 i 439/10. Oboje powołali się na przesłankę wznowienia określoną w art. 145 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), dalej: "k.p.a.", podnosząc, że zostali pominięci w tych postępowaniach jako strony.

Postanowieniami z dnia [...] lipca 2011 r. oraz [...] listopada 2011 r. uchylanymi odpowiednio postanowieniami Wojewody [...] z dnia [...] września 2011 r. oraz [...] stycznia 2012 r., Starosta Powiatu [...] odmawiał wnioskodawcom wznowienia postępowania zakończonego ww. decyzją z dnia [...] grudnia 2005 r.

Postanowieniem z dnia [...] lutego 2012 r. Starosta Powiatu [...] wznowił postępowanie w spawie zakończonej ostateczną decyzją z dnia [...] grudnia 2005 r., po czym decyzją z dnia [...] marca 2012 r. odmówił uchylenia wymienionej decyzji z uwagi na brak podstaw do jej wzruszenia na podstawie art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a. Decyzja ta została uchylona decyzją Wojewody [...] z dnia [...] maja 2012 r., a sprawa przekazana do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.

W aktualnie przeprowadzonym postępowaniu decyzją z dnia [...] lipca 2012 r. Starosta Powiatu [...] odmówił uchylenia decyzji z dnia [...] grudnia 2005 r. wobec braku podstaw do jej wzruszenia na podstawie art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a., tj. nieuczestniczenia przez stronę bez własnej winy w postępowaniu. Podstawę prawną rozstrzygnięcia stanowiły art. 151 § 1 pkt 1 i art. 104 k.p.a. w zw. z art. 80 ust. 1 pkt 1 i art. 82 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) dalej: "u.p.b."

Organ I instancji wyjaśnił, że stosownie do art. 28 ust. 2 u.p.b. stronami w postępowaniu w sprawie pozwolenia na budowę są: inwestor oraz właściciele, użytkownicy wieczyści lub zarządcy nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania obiektu, którego definicję zawiera art. 3 pkt 20 u.p.b. Zgodnie z nim jest to teren wyznaczony w otoczeniu obiektu budowlanego na podstawie przepisów odrębnych, wprowadzających związane z tym obiektem ograniczenia w zagospodarowaniu tego terenu. Następnie Starosta stwierdził, że przedmiotem decyzji z dnia [...] grudnia 2005 r. było pozwolenie na budowę 90 miejsc postojowych na działce nr 440. W postępowaniu zakończonym tą decyzją uznano, że obszar oddziaływania inwestycji ograniczał się do terenu inwestycji i nie wpływał na zagospodarowanie terenów sąsiednich, w tym nieruchomości wnioskodawców. Ustaleń tych dokonano w oparciu o dyspozycję § 19 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690) dalej: "rozporządzenie MI z 2002 r.", uznając, że są one zgodne z § 19 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 rozporządzenia, ponieważ przy lokalizacji stanowisk postojowych zachowano odległość 10 m od okien pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi oraz 6 m od granicy działki budowlanej mając na względzie, że liczba stanowisk postojowych mieściła się w przedziale od 5 do 60. W projekcie przewidziano bowiem wydzielenie 3 miejsc przeznaczonych do postoju składających się z 24, 36 i 29 stanowisk. Tymczasem najbliższy otwór okienny do pomieszczenia przeznaczonego na stały pobyt ludzi w budynku na działce nr 439/7 znajduje się w odległości około 17 m od najbliżej usytuowanego miejsca postojowego. W przypadku budynku na działce nr 439/2 odległość ta wynosi około 37 m. W dacie wydawania decyzji o pozwoleniu na budowę działka nr 439/10 nie była działka budowlaną, dlatego nie znajdował do niej zastosowania § 19 ust. 2 ww. rozporządzenia. Z kolei odległość najbliższego miejsca postojowego od granicy działki nr 439/7 wynosi 7,5 m, a od naroża działki nr 439/2 - 24 m. Z tych też względów działki wnioskodawców w ocenie Starosty nie znajdowały się w obszarze oddziaływania inwestycji, a zatem nie przysługiwał im status strony postępowania w rozumieniu art. 28 ust. 2 u.p.b. Dlatego odmówiono uchylenia decyzji z dnia [...] grudnia 2005 r.

Strona 1/3