Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Małgorzata Wolska Sędziowie WSA Elżbieta Mazur - Selwa WSA Joanna Zdrzałka /spr./ Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 sierpnia 2015 r. sprawy ze skargi A. R. na uchwałę Rady Miasta Tarnobrzega z dnia 4 stycznia 2013 r. nr XXXVI/491/2013 w przedmiocie regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków -skargę oddala-
Uchwałą nr XXXVI/491/2013 z dnia 4 stycznia 2013 r., podjętą na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 3 i art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz art. 19 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, Rada Miasta Tarnobrzega uchwaliła regulamin dostarczania wody i odprowadzania ścieków obowiązujący na obszarze miasta Tarnobrzega.
Pismem z dnia 22 grudnia 2014 r. A. R., prowadzący działalność gospodarczą pod firmą "[...]", wezwał Radę Miasta Tarnobrzega do usunięcia naruszenia prawa poprzez wyeliminowanie ww. uchwały w całości.
Zarzucił naruszenie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (w dacie orzekania przez Sąd obowiązuje tekst jednolity ogłoszony w Dz. U. z 2015 r., poz. 139) w zw. z § 29 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie zasad techniki prawodawczej (Dz. U. z 2002 r. Nr 100, poz. 908) poprzez nadanie regulaminowi dostarczania wody i odprowadzania ścieków formy załącznika do uchwały oraz naruszenie art. 19 ust. 2 ww. ustawy polegające na przekroczeniu granic upoważnienia ustawowego w stanowieniu prawa miejscowego i nałożenie na odbiorcę usług wodno-kanalizacyjnych nowych, nieprzewidzianych ustawą obowiązków fiskalnych.
W odpowiedzi na to wezwanie Prezydent Miasta poinformował, że Gmina Tarnobrzeg uznaje wezwanie w całości za zasadne i podejmie działania w celu wyeliminowania uchwały nr XXXVI/491/2013 z dnia 4 stycznia 2013 r. z obrotu prawnego. Na sesji Rady Miasta Tarnobrzega w dniu 29 grudnia 2014 r. podjęta już została uchwała nr IV/26/2014 zmieniająca kwestionowaną uchwałę w sprawie regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków, jednakże regulamin ponownie został uchwalony w formie załącznika. Stosowny nowy projekt uchwały uwzględniający zapis § 29 ust. 2 rozporządzenia w sprawie zasad techniki prawodawczej zostanie przygotowany niezwłocznie.
W dalszej kolejności A. R. zaskarżył uchwałę Rady Miasta Tarnobrzega nr XXXVI/491/2013 z dnia 4 stycznia 2013 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, wnosząc o stwierdzenie jej nieważności oraz zasądzenie kosztów postępowania.
Skarżący zarzucił naruszenie przepisów wskazanych już w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, tj. art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków i art. 9 ust. 1 tej ustawy w zw. z § 29 ust. 2 rozporządzenia w sprawie zasad techniki prawodawczej poprzez nadanie regulaminowi dostarczania wody i odprowadzania ścieków formy załącznika do uchwały.
W uzasadnieniu skargi podał, że organ w zaskarżonej uchwale wprowadził nieprzewidzianą ww. ustawą definicję powierzchni dachu, z czym powiązał obowiązek uiszczania opłat za odprowadzanie wód deszczowych i roztopowych z tych właśnie powierzchni. Takich opłat nie przewiduje ustawodawca, gdyż wody opadowe i roztopowe z powierzchni dachów stają się ściekami dopiero w kontakcie z powierzchnią zanieczyszczoną, a zatem powierzchnia ziemi (parkingu, placu itp.). Pobieranie opłat za odprowadzanie wód z dachu, a następnie po odprowadzeniu tej wody z dachu na powierzchnię zanieczyszczoną skutkuje obowiązkiem ponownego uiszczenia przez skarżącego opłaty za tą samą usługę tyle, że inaczej nazwaną. Skarżący jest bowiem stroną umowy na odprowadzanie ścieków opadowych i roztopowych, zawartej z przedsiębiorcą wodociągowo-kanalizacyjnym działającym na terenie T. - A. sp. z o.o. z/s w T. Po wejściu w życie zaskarżonego regulaminu umowa została aneksowana w ten sposób, że w jej § 2 ust. 1 zmieniono podstawę prawną świadczenia usług i w miejsce obowiązującego dotychczas regulaminu wpisano regulamin wprowadzony zaskarżoną uchwałą. Konsekwencją tej zmiany była zmiana umowy poprzez zwiększenie wielkości powierzchni zredukowanej o 5.973,30 m2, prowadząca do zwiększenia obciążenia fiskalnego odbiorcy usług.