Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Jerzy Solarski Sędziowie WSA Joanna Zdrzałka /spr./ AWSA Jolanta Ewa Wojtyna Protokolant sekr. sąd. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólno-Administracyjnym na rozprawie w dniu 6 marca 2007 r. sprawy ze skargi Z. M. w przedmiocie niewykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 14 września 2005 r. sygn. akt II SA/Rz 539/04 uchylającego decyzję Wojewody z dnia [...] maja 2004 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie odszkodowania z tytułu zajęcia nieruchomości pod drogę publiczną I. wymierza Wojewodzie grzywnę w kwocie 2 477,23 zł /słownie: dwa tysiące czterysta siedemdziesiąt siedem złotych dwadzieścia trzy grosze/; II. zasądza od Wojewody na rzecz skarżącej Z. M. kwotę 200 zł /słownie: dwieście złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wyrokiem z dnia 14 września 2005 r. sygn. akt II SA/Rz 539/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie uwzględnił skargę Z. M. uchylił decyzję Wojewody z dnia [...] maja 2004 r. Nr [...]utrzymującą w mocy decyzję Starosty z dnia [...] kwietnia 2004 r. Nr [...] o umorzeniu postępowania administracyjnego w sprawie ustalenia i wypłacenia odszkodowania za grunt położony we wsi K., zajęty pod drogę publiczną powiatową nr [...] relacji [...].
Przyczyną uwzględnienia skargi była okoliczność, że już po złożeniu odwołania, ale w terminie określonym w art. 111 § 1 k.p.a. Z. M. złożyła do Starosty wniosek o uzupełnienie decyzji z dnia [...] kwietnia 2004 r. "co do rozstrzygnięcia w przedmiocie zajęcia części parceli gruntowej [...] (droga polna) gm. kat. K. pod drogę publiczna powiatową nr [...] relacji [...] we wsi K.". Sąd wskazał, że jeśli strona w ustawowym terminie składa odwołanie i osobny wniosek o uzupełnienie decyzji co do rozstrzygnięcia, o jakim mowa w art. 111 § 2 k.p.a. to odwołanie jest przedwczesne i wobec tego organ odwoławczy na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 i 105 § 1 k.p.a. powinien umorzyć postępowanie odwoławcze, zaś akta sprawy powinien przekazać organowi I instancji w celu rozpatrzenia wniosku o uzupełnienie decyzji.
Pismem z dnia 1 marca 2006 r. Z. M. wezwała Wojewodę do wykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 14 września 2005 r. i załatwienia sprawy administracyjnej. Zaznaczyła, że do dnia sporządzenia pisma nie otrzymała kwoty 200 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowoadministracyjnego (zasądzonej przez Sąd) i nie doręczono jej decyzji Wojewody, która powinna być wydana w sprawie.
W dniu 5 kwietnia 2006 r. Z. M. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie za pośrednictwem Wojewody skargę na niezałatwienie przez ten organ sprawy w ustawowo przewidzianym terminie, na podstawie art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skarżąca wniosła również o wymierzenie Wojewodzie grzywny w wysokości nie mniejszej niż czterokrotne przeciętne wynagrodzenie, o którym mowa w art. 154 § 6 cyt. ustawy, a w przypadku, gdyby organ ten przed dniem przekazania Sądowi niniejszej skargi i akt administracyjnych wydał w sprawie decyzję - o wymierzenie mu grzywny w wysokości nie mniejszej niż dwukrotne przeciętne wynagrodzenie, o którym mowa w art. 154 § 6 cyt. ustawy. Wnioski dotyczą też orzeczenia przez Sąd obowiązku wydania decyzji administracyjnej w sprawie w ciągu 1 miesiąca od doręczenia akt z WSA oraz zasądzenia kosztów postępowania.
W uzasadnieniu skargi Z. M. wskazała, że wyrok Sądu z dnia 14 września 2005 r. został wykonany jedynie w pkt II dotyczącym zwrotu kosztów postępowania sądowoadministracyjnego, natomiast w kwestii wydania rozstrzygnięcia pozostał w bezczynności, ignorując tym samym wyrok Sądu i strony postępowania.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o jej oddalenie, podając, że Z. M. otrzymała zwrot kwoty 200 zł jeszcze przed skierowaniem pisma z dnia 1.03.2006 r. wzywającego o wykonanie wyroku Sądu. Przyczyną natomiast niewydania decyzji była mnogość prowadzonych przez Wojewodę postępowań w trybie art. 73 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną oraz liczne wizyty pełnomocnika skarżącej - W. K., które z uwagi na podnoszone przez niego często bezpodstawne zarzuty wydłużały postępowanie. Pełnomocnik ten wielokrotnie przeglądał akta i był powiadamiany o podejmowanych czynnościach, wiedział też, że w niedługim czasie zostanie wydana przez Wojewodę decyzja (została wydana 10 kwietnia 2006 r.).