Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Krystyna Józefczyk /spr./ Sędziowie WSA Elżbieta Mazur - Selwa WSA Piotr Godlewski Protokolant starszy sekretarz sądowy Sylwia Opioła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lipca 2019 r. sprawy ze skargi S. G. na decyzję Wojewody z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uznania za osobę bezrobotną i odmowy przyznania prawa do zasiłku I. uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję S. J. z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...]; II. zasądza od Wojewody na rzecz skarżącego S. G. kwotę 480 zł /słownie: czterysta osiemdziesiąt złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem skargi S.G. jest decyzja Wojewody [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uznania za osobe bezrobotną i odmowy prawa do zasiłku.
Decyzją z dnia [...] stycznia 2019r. nr [...] Starosta [...], we wznowionym na podstawie art.145 § 1 pkt 5 k.p.a. postępowaniu, uchylił decyzję własną z dnia [...] grudnia 2018r. znak: [...], nr: [..] o uznaniu S.G. od dnia 4 grudnia 2018r. za osobę bezrobotną i przyznaniu prawa do zasiłku od dnia 4 grudnia 2018r. w wysokości 798, 90 zł brutto miesięcznie, tj. 120% podstawowej wysokości zasiłku) oraz odmówił uznania S.G. za osobę bezrobotną od dnia 4 grudnia 2018r. i odmówił przyznania prawa do zasiłku od dnia 4 grudnia 2018r.
Organ wyjaśnił, że w ocenianym okresie - od 14 lipca 2014r. wyżej wymieniony pełnił funkcję Prezesa Zarządu A Sp. z o.o. z siedzibą w [...] Spółka wymagała nadzoru, prowadzenia jej spraw i reprezentowania. Zakres obowiązków wykonywanych w związku z pełnioną funkcją i wymiar czasu prawy poświęcany na realizację tych obowiązków powoduje, że miał ograniczoną gotowość do podjęcia zatrudnienia, co wyłącza możliwość uznania go za osobę bezrobotną w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1265, dalej "ustawa o promocji zatrudnienia").
W odwołaniu od powyższej decyzji S.G. zarzucił wybiórczą ocenę materiału dowodowego oraz niedostateczne wyjaśnienie okoliczności sprawy skutkujące błędnym przyjęciem, że skarżący nie spełniał warunków do uzyskania statusu bezrobotnego w myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji. Zarzucił też sformułowanie uzasadnienia w niepełny sposób, z zaniechaniem odniesienia się do podstawowych okoliczności sprawy i do precyzyjnego wyjaśnienia przesłanek, jakimi kierował się organ przy wydawaniu decyzji. Z treści przepisu art. 2 ust.2 ustawy o promocji nie wynika, że w każdym przypadku członkostwo w zarządzie spółki osoby niezatrudnionej w spółce wyklucza możliwość uznania takiej osoby za osobę bezrobotną. Konieczne jest bowiem ustalenie, czy taka osoba jest zdolna i gotowa do podjęcia zatrudnienia (NSA w wyroku z dnia 27.07.2012r. sygn. akt I OSK 141/12). Skarżący z tytułu pełnionej funkcji nie otrzymywał żadnego wynagrodzenia, nie był związany ze spółką umową o pracę ani też umową cywilnoprawną. Funkcję członka zarządu pełniły też inne osoby. Sam fakt powołania na członka zarządu spółki nie może wykluczać gotowości do podjęcia pracy w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ wydający decyzję pominął okoliczność, iż S.G. pozostawał w dyspozycji PUP w [...], gotowy do niezwłocznego podjęcia pracy.
Wojewoda zaskarżoną decyzją działając na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2 oraz art. 10 ust. 7 pkt 2, art. 71 ust. 1 ustawy o promocji oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r. poz. 2098, dalej "k.p.a.") utrzymał w mocy decyzję Organu I instancji.
W uzasadnieniu wyjaśnił, że z ustaleń dokonanych w toku postępowania administracyjnego wynika, że S.G. zarejestrował się w PUP w [...] w dniu 4 grudnia 2018 r. jako osoba bezrobotna z prawem do zasiłku dla bezrobotnych, w następstwie czego wydano objętą postępowaniem decyzję. Bezspornym jest, że w dniu rejestracji w PUP w [...] S.G. oświadczył m.in., że jest osobą niezatrudnioną i niewykonującą innej pracy zarobkowej, zdolną i gotową do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującego w danym zawodzie lub służbie.