Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SNSA Jerzy Solarski Sędziowie WSA Paweł Zaborniak /spr./ WSA Piotr Godlewski Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 lipca 2018 r. sprawy ze skargi A. sp. z o.o. z/s w [...] na decyzję Dyrektora Zarządu Zlewni Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie w [...] z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty za pobór wody powierzchniowej uchyla zaskarżoną decyzję.
Przedmiotem skargi [...] Sp. z o.o. z/s w [...] jest decyzja Dyrektora Zarządu Zlewni Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie w [...] z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty za pobór wody powierzchniowej.
Z akt sprawy wynika, że decyzją z dnia [...] września 2017 r. nr [...] Starosta [...], działając na podstawie art. 37 pkt 1, art. 122 ust.1 pkt 1, art. 127 pkt 2, art. 128, art. 131 i art. 140 ust. 1 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz.U. z 2017 r. poz. 1121) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r. poz. 1257 - dalej: k.p.a.) udzielił [...] Sp. z o.o. z/s w [...] pozwolenia wodnoprawnego na pobór wody powierzchniowej z rzeki Wisłoki, w km 98+960, za pomocą istniejącego ujęcia brzegowego w ilości: średnio dobowo - 1 300 m3/d, maksymalnie godzinowo - 250 m3/h oraz maksymalnie rocznie - 474 500 m3/rok.
Pismem z dnia [...] marca 2018 r. nr [...], stanowiącym informację roczną ustalającą wysokość opłaty stałej za usługi wodne Nr [...], Dyrektor Zarządu Zlewni Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie w [...], działając na podstawie art. 271 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. - Prawo wodne (Dz.U. poz. 1566 i 2180) ustalił dla w/w Spółki za okres od 1 stycznia 2018 r. do 31 grudnia 2018 r. opłatę stałą w wysokości 6 337 zł za pobór wody powierzchniowej istniejącym ujęciem brzegowym z rzeki Wisłoki w km 98+960. Ustalając opłatę organ wskazał, że została ona obliczona zgodnie z w/w przepisem ustawy Prawo wodne oraz § 15 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 2017 r. w sprawie jednostkowych stawek opłat za usługi wodne (Dz.U. poz. 2502 - dalej: rozporządzenie). Dalej wyjaśnił, że jej wysokość została obliczona jako iloczyn jednostkowej stawki opłaty, wynoszącej 250 zł na dobę za 1 m3/d, czasu wyrażonego w dniach, wynoszącego 365 dni i maksymalnego poboru określonego w pozwoleniu wodnoprawnym w ilości 250 m3/h i wynoszącego po przeliczeniu 0,0694444444 m3/s.
W złożonej reklamacji Spółka podniosła, że nie zgadza się z naliczeniem opłaty stałej na bazie maksymalnego godzinowego poboru wody [Qmaxh] w ilości 250 m3/h. Podniosła, że maksymalny godzinowy pobór wody w ilości 250 m3/h określa wyłącznie wydajność pompy zainstalowanej w pompowni na ujęciu i pobierającej wodę z ujęcia brzegowego. Wyjaśniła że, pompa ta pracuje okresowo, w krótkich cyklach, sumarycznie nie dłużej niż kilka godzin na dobę. W ocenie Spółki, wielkością określającą faktyczny pobór wody jest maksymalny roczny pobór wody w ilości 474 500 m3/rok, co jest iloczynem średniodobowego poboru wody i 365 dni w roku i to ta wielkość zgodnie z zapisami rozporządzenia powinna być brana pod uwagę. Ponadto Spółka podniosła, że jest elektrociepłownią zawodową, wpisaną do katalogu elektrociepłowni zawodowych, a przeważającym przedmiotem jej działalności jest zgodnie z klasyfikacją PKD "wytwarzanie i zaopatrywanie w parę wodną, gorącą wodę i powietrze do układów klimatyzacyjnych - 35.30.Z". Jak wskazała, woda pobierana z ujęcia brzegowego zużywana jest do produkcji energii cieplnej i energii elektrycznej i w związku z tym, jej zdaniem, zapis § 15 pkt 2 rozporządzenia nie powinien mieć w tym wypadku zastosowania, a opłata stała winna zostać naliczona zgodnie z § 4 pkt 2 rozporządzenia.