Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Krystyna Józefczyk /spr./ Sędziowie NSA Małgorzata Wolska WSA Joanna Zdrzałka Protokolant Anna Zięba-Drymajło po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 20 sierpnia 2014 r. sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. na decyzję Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii z dnia [...] marca 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy zatwierdzenia projektu technologicznego I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii na rzecz strony skarżącej A. Sp. z o.o. kwotę 200 zł /słownie: dwieście złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem skargi A. Sp. z o.o. w [...], zwanej dalej "Spółką" jest decyzja Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii, zwanego dalej WLW z dnia [...] marca 2014r., nr [...], znak [...], wydana na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013r., poz. 267), zwanej dalej "k.p.a." w związku z art. 4, art. 19, ust. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2005r. o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. z 2006r. Nr 17, poz. 127, ze zmianami); art. 2, art. 3 ust. 1 i ust. 2 pkt 5 lit. a oraz art. 15 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2010r. Nr 112, poz. 744, z późn. zm.); art. 6 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (WE) Nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz.U.UE.L.2004.139.1, z późn. zm.); § 1 ust. 1 pkt 2 lit. c i lit. d rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 marca 2013r. w sprawie wymagań, jakie powinien spełniać projekt technologiczny zakładu, w którym ma być prowadzona działalność w zakresie produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. z 2013 r. poz. 434).
Ww. decyzją utrzymano w mocy decyzję Powiatowego Lekarza Weterynarii nr [...] z dnia [...] stycznia 2014r., znak: [...], odmawiającą Spółce zatwierdzenia projektu technologicznego z dnia [...] października 2013r., znak: [...]
Z akt sprawy wynika, że postępowanie toczyło się na wniosek Spółki, który wpłynął do organu I instancji w dniu [...] listopada 2013r. którym zwróciła się o zatwierdzenie aneksu do projektu technologicznego zatwierdzonego wcześniej wydaną decyzją z dnia [...] sierpnia 2008r. znak: [...] wraz dołączonymi załącznikami, tj. mapą zagospodarowania terenu, rzutami poziomymi kondygnacji z zaznaczeniem poszczególnych pomieszczeń i ich funkcji, wykazem maszyn i urządzeń, stanowisk pracy, rzutem parteru i piętra, kopią decyzji o warunkach zabudowy oraz kserokopią potwierdzenia wniesionej opłaty skarbowej za wydanie decyzji.
Pismem z dnia [...] listopada 2013r., znak: [...], organ I instancji wezwał spółkę do pisemnego uzupełnienia braków w złożonym wniosku dotyczącym zarówno części opisowej planu technologicznego zakładu, jak również części graficznej tego planu. W motywach rozstrzygnięcia organ podał, brak przedstawienia w dalszym ciągu w części graficznej projektu technologicznego: oznaczonych numerami punktów poboru wody zimnej, gorącej oraz zmieszanej (wykonane w skali 1:100 albo 1:200), w pomieszczeniach produkcyjnych znajdujących się na parterze zakładu oraz układu dróg przemieszczania dodatków technologicznych i opakowań. Ponadto, organ I instancji stwierdził również występowanie niezgodności dotyczącej drogi przepływu surowca od miejsca przyjęcia do zakładu przedstawionej w załączniku nr 5 z jej opisem zawartym w złożonym przez spółkę wniosku z dnia [...] października 2013r. oraz w dokumentach uzupełniających ten wniosek z dnia [...] grudnia 2013r.
W odwołaniu od decyzji organu I instancji Spółka wniosła o jej uchylenie oraz wydanie decyzji zatwierdzającej zmiany do projektu technologicznego. Podniosła, że od maja ubiegłego roku stara się o zatwierdzenie aneksu do projektu technologicznego dla zakładu zlokalizowanego w T. 761, zaś sam projekt technologiczny został już zatwierdzony wcześniej, decyzją z dnia [...] sierpnia 2008r., znak: [...]. Żądanie przez organ I instancji ponownego zatwierdzenia spraw, które jej zdaniem zostały już rozstrzygnięte wcześniej ostateczną decyzją, może ewentualnie skutkować stwierdzeniem nieważności kolejnej decyzji po myśli art. 156 k.p.a.