Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Magdalena Józefczyk /spr./ Sędziowie NSA Małgorzata Wolska NSA Stanisław Śliwa Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 listopada 2015 r. sprawy ze skarg B. N. i Z. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odstąpienia od ustalenia opłaty za pobyt dziecka w instytucjonalnej pieczy zastępczej -skargi oddala-
Decyzją z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] Prezydent Miasta [...] działając na podstawie art. 193 ust. 1 pkt 2, ust. 1a, ust. 2 i ust. 6, art. 194 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2013r., poz. 135 z późn. zm.) zwana dalej ustawą w zw. z § 7 ust. 5 i ust. 6 Uchwały Nr [...] Rady Miasta [...] z dnia [...] stycznia 2012 r. określającej szczegółowe warunki umorzenia w całości lub w części, łącznie z odsetkami, odroczenia terminu płatności, rozłożenia na raty lub odstąpienia od ustalenia opłaty za pobyt dziecka lub osoby pełnoletniej w pieczy zastępczej odmówił B. N. i Z. N. odstąpienia od ustalenia w całości miesięcznej opłaty za pobyt dziecka K. N. w instytucjonalnej pieczy zastępczej.
Z uzasadnienia decyzji wynika, że postanowieniem Sądu Rejonowego [...] - Sądu Rodzinnego z dnia [...] listopada 2014 r. sygn. akt [...], K. N. została umieszczona w instytucjonalnej pieczy zastępczej.
Na podstawie złożonych przez skarżących wniosków wraz z oświadczeniami majątkowymi i dokumentami, organ I instancji ustalił, że Z. N. i B. N. wraz z córką prowadzą wspólne gospodarstwo domowe. Suma miesięcznego dochodu Z. N. wynosi 17 643,61 zł, a B. N. otrzymuje rentę w wysokości 1408,67 zł, co w przeliczeniu na osobę pozostającą we wspólnym gospodarstwie stanowi 6350,76 zł. Organ stwierdził, że wnioskodawcy ze względu na uzyskiwany dochód na osobę w rodzinie nie są uprawnieni do skorzystania z uprawnienia polegającego na odstąpieniu od ustalenia opłaty zgodnie z uchwałą nr [...] Rady Miasta [...] z dnia [...] stycznia 2012 r. w sprawie szczegółowych warunków umorzenia w całości lub w części, łącznie z odsetkami, odroczenia terminu płatności, rozłożenia na raty lub odstąpienia od ustalenia opłaty za pobyt dziecka lub osoby pełnoletniej w pieczy zastępczej, gdyż przekracza 200% minimalnego wynagrodzenia za pracę na osobę w rodzinie. Organ podał też, że nie ma podstaw do udzielenia ulgi w postaci częściowego. Na poparcie stanowiska organ zacytował treść § 7 ust. 6 i § 4 ust. 2 pkt 5 ww. uchwały. Nie miała ponadto na wynik sprawy długotrwała choroba wnioskodawczyni i pozostawanie w stałym leczeniu klinicznym z powodu stwardnienia rozsianego.
W jednobrzmiących odwołaniach, obydwa datowane na dzień 30 stycznia 2015 r. skarżący zarzucili naruszenie art. 107 § 1 k.p.a. poprzez błędne powołanie podstawy prawnej w decyzji organu I instancji oraz naruszenie art. 9 k.p.a. w zw. z dyspozycjami § 2 pkt 3, pkt 7, pkt 8 uchwały Rady Miasta [...] Nr [...] z [...] stycznia 2012 r. W stosunku do skarżących nie został zastosowany § 4 ust. 2 pkt 9 w zw. z ww. uchwały, gdyż nie uwzględniono niezmiernie trudnej sytuacji życiowej, która nie jest przez nich zawoniona.
W uzasadnieniu podali, że w grudniu 2014 r. złożyli wniosek o odstąpienie od ustalenia w części opłaty za pobyt córki K. N. w instytucjonalnej pieczy zastępczej. Z dniem 18 listopada 2014 r. córka została umieszczona w Pogotowiu Opiekuńczym [...]. Zarzucili, że organy za podstawę wyliczenie dochodu na miesiąc i na osobę przyjęły błędną podstawę, gdyż uwzględniony średni miesięczny dochód za 2013 r. powoduje, że nie są traktowani tak jak inne osoby ubiegające się o ulgę, co odczytują jako dyskryminacje ich rodziny. W decyzji organu I instancji nieprawidłowo została ustalona liczba osób prowadząca wspólne gospodarstwo poprzez uwzględnienie tylko 3 osób, co przełożyło się na ustalenie wysokości dochodu na jedną osobę. Został pominięta córka K., która dopiero od 18 listopada 2014 r. nie zamieszkuje razem z rodziną. Te okoliczności uzasadniają zarzut naruszenia art. 9 k.p.a. Skarżący opisali też sytuację rodzinną, problemy wychowawcze z córką i zdrowotne B. N. Wskazując na treść art. 193 i art. 196 ustawy oraz Zarządzenie Prezydenta Miasta [...] Nr [...] z dnia [...] marca 2014 r. w sprawie ustalenia średnich miesięcznych wydatków na utrzymanie dziecka w placówkach opiekuńczo - wychowawczych na terenie miasta [...] przyjęto wysokość wydatków w Pogotowiu Opiekuńczym [...] na kwotę 7.433,60 zł podczas gdy w dwóch domach [...] dziecka wynoszą 5.621,80 zł. Za krzywdzącą uznano odmowę odstąpienia w części od ustalenia miesięcznej opłaty za pobyt córki K. w pogotowiu opiekuńczym przy wiedzy organu o sposobie liczenia tej wielkości. Placówka ta w [...] dysponuje 25 miejscami, a z ustaleń skarżących wynika, że w rzeczywistości w placówce przebywa od 10 do 15 osób miesięcznie, co ma wpływ na wysokość ponoszonych kosztów przez rodziców, których dzieci przebywają w tej placówce. Odmowa odstąpienia od ustalenia w części opłaty za pobyt dziecka w pieczy zastępczej w sytuacji, gdy córka znajduje sie tam od 18 listopada 2014 r. oznacza do zapłaty około 25.000 zł. W sytuacji życiowej skarżących jest to bardzo krzywdzące, gdyż wychowują drugą córkę, a skarżąca nie może przerwać leczenia, nadto jest niezgodne z duchem ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej. Na tej podstawie wnieśli o uwzględnienie odwołań i uchylenie zaskarżonej decyzji.