Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Piotr Godlewski Sędziowie WSA Joanna Zdrzałka WSA Elżbieta Mazur - Selwa /spr./ po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 20 września 2017 r. sprawy ze skargi A. B. i H. B. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania zakończonego ostateczną decyzją zatwierdzającą podział nieruchomości -skargę oddala-
Zaskarżonym postanowieniem Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] (dalej: "organ odwoławczy", "organ II instancji" lub "Kolegium") utrzymało w mocy postanowienie Prezydenta Miasta [...] ( dalej: "organ I instancji") z dnia [...] stycznia 2017 r., nr [...] odmawiające wznowienia postępowania w sprawie zakończonej ostateczną decyzją Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] zatwierdzającą podział nieruchomości położonych w [...], oznaczonych jako działki nr: 213, 214, 215/1, 216, 217, 219, 220/3, 220/4, 220/2, 221/1, 221/5, 221/6, 221/7, 221/8, 221/4, 222/1 i 222/2 obręb [...].
Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ wskazał art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2016 r., poz. 23 ze zm.; dalej: "K.p.a.").
Z akt sprawy wynika, że decyzją z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...], działając na podstawie art. 104 K.p.a. oraz art. 94 ust. 1, art. 96 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2016 r., poz. 2147 ze zm.; dalej: "u.g.n.", Prezydent Miasta [...] zatwierdził podział wnioskowanych nieruchomości. Zgodnie z adnotacją dokonaną na ww. decyzji, decyzja ta stała się ostateczna z dniem [...] grudnia 2010 r.
W piśmie z dnia 21 września 2015 r. A. B. i H. B., zawarli skierowany do Prezydenta Miasta [...] wniosek o wznowienie postępowania zakończonego opisaną wyżej decyzją. Jako podstawę do wznowienia postępowania wskazali art. 145 § 1 pkt 4 K.p.a. Uzasadniając zgłoszone żądanie podali, że są właścicielami działki nr 218, graniczącej z działkami, które uległy podziałowi, a zatem winni być stroną postępowania zakończonego kwestionowaną decyzją. Jednocześnie wnioskodawcy wskazali, że objęta decyzją podziałową "działka nr 213 i nast. ma istotne znaczenie" dla ich nieruchomości. Podali również, że dostęp do akt sprawy uzyskali w dniu 27 sierpnia 2015 r.
Postanowieniem z dnia [...] września 2015 r. nr [...], wydanym na podstawie art. 149 § 1 i 3, art. 145 § 1 pkt 4 K.p.a., Prezydent Miasta [...] odmówił wznowienia postępowania, stwierdzając, że wniosek o wznowienie postępowania nie pochodzi od strony. Skarżący w dacie podziału nieruchomości nie legitymowali się żadnym prawem rzeczowym do dzielonych nieruchomości i sytuacja ta nie zmieniła się do chwili obecnej. Wobec powyższego brak jest normy prawnej, z której Skarżący mogliby wywodzić swoje prawa do dzielonych nieruchomości, co z kolei obligowało do wydania postanowienia o odmowie wznowienia postępowania. Sam fakt podziału nieruchomości położonej w sąsiedztwie, graniczącej z działką wnioskodawcy nie ma żadnego wpływu na zakres praw, którymi dysponuje wnioskodawca.
Postanowieniem z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1, art. 144 oraz art. 149 § 3 K.p.a., Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] utrzymało w mocy zaskarżone postanowienie organu pierwszej instancji.
Wyrokiem z dnia 25 października 2016 r., sygn. akt II SA/Rz 128/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie uchylił postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego oraz poprzedzające je postanowienie Prezydenta Miasta [...]. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że organy przedwcześnie i bez należytego wyjaśnienia podstawy faktycznej oraz prawnej przesądziły, że po stronie Skarżących nie istnieje, interes prawny do żądania wznowienia postępowania. Zdaniem Sądu konieczne i niezbędne było wezwanie Skarżących do wskazania wyraźnej podstawy prawnej i faktycznej zgłoszonego żądania, tym bardziej, że we wniosku z dnia 21 września 2015 r. Skarżący powołali się jedynie na sąsiedztwo własnej działki (nr 218) z nieruchomościami objętymi podziałem, nie wskazując z jakiej podstawy prawnej wywodzą swój interes prawny. Podobnie niewystarczające do wydania rozstrzygnięcia o odmowie wznowienia postępowania były twierdzenia Skarżących zawarte w zażaleniu z dnia 9 października 2015 r. (decyzja zatwierdzająca podział "ma istotne znaczenie" dla nieruchomości Skarżących). W skardze Skarżący bliżej wyjaśnili podstawę żądania, wskazując że ich interes prawny ma związek ze służebnością, która - według ich relacji - została ustanowiona na rzecz działki nr 217/2. Obowiązkiem organów było zatem skierowanie do Skarżących w trybie art. 50 § 1 K.p.a. wezwania do złożenia wyjaśnienia w sprawie podstawy prawnej i faktycznej interesu prawnego, pod rygorem odmowy wznowienia postępowania.