Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Joanna Zdrzałka /spr./ Sędziowie WSA Zbigniew Czarnik WSA Jolanta Ewa Wojtyna Protokolant Anna Zięba po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 6 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi R. S. P. "P." w J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] czerwca 2009 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] kwietnia 2009 r., nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz skarżącej R. S. P. "P." w J. kwotę 457 zł /słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem skargi R. S. P. "P." w J. (zwanej dalej w skrócie RSP "P."), reprezentowanej przez radcę prawnego M. B. jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] czerwca 2009 r., nr [...] utrzymująca w mocy decyzję własną z dnia [...] kwietnia 2009 r., nr [...] o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Starosty [...] z dnia [...] sierpnia 2000 r., nr [...] w sprawie rekultywacji gruntu o pow. 0,37ha na działce nr ewid. 2604 położonej w S.
W podstawie prawnej organ powołał art. 138 § 1 pkt k.p.a. w zw. z art. 127 § 3 k.p.a. oraz art. 20 i art. 22 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. Nr 16, poz. 78 ze zm.).
Z uzasadnienia decyzji i akt administracyjnych sprawy wynika, że na wniosek RSP "P." Starosta [...] wspomnianą decyzją z dnia [...] sierpnia 2000 r. ustalił rolny kierunek rekultywacji i zagospodarowania gruntu wyżej opisanego i zobowiązał do wykonania tej rekultywacji w terminie nie dłuższym niż pięć lat od zakończenia działalności polegającej na gromadzeniu odcieków powstałych w solarni skór surowych.
Wniosek o stwierdzenie nieważności tej decyzji został złożony przez RSP "P." w dniu [...].01.2009 r. z zarzutem wydania jej z rażącym naruszeniem prawa. Według wnioskodawcy wskazana w podstawie prawnej ustawa o ochronie gruntów rolnych i leśnych nie dotyczy gruntu stanowiącego nieużytek, a ponadto w decyzji nie określono stopnia ograniczenia lub utraty wartości użytkowej gruntu - stosownie do treści art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych, jak również niewłaściwie ustalono stronę zobowiązaną do rekultywacji, którą według wnioskodawcy winna być Gminna Spółdzielnia "[...]" w J. jako inwestor zbiornika solanki.
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2009 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji Starosty [...] z dnia [...] sierpnia 2000 r. w sprawie rekultywacji gruntu o pow. 0,37ha w S.
W uzasadnieniu Kolegium podkreśliło, że postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji ma w kontekście zasady trwałości decyzji wyrażonej w art. 16 k.p.a. charakter wyjątkowy i jest samodzielnym postępowaniem administracyjnym, którego istotą jest ustalenie, czy dana decyzja dotknięta jest którąkolwiek z wad wymienionych w art. 156 § 1 k.p.a. Decyzja objęta wnioskiem RSP "P."o stwierdzenie nieważności nie zawiera wady wynikającej z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., a tym samym nie można stwierdzić jej nieważności z tej przyczyny. Odnosząc się do zarzutów wniosku i nawiązując do przepisów ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych, Kolegium wyjaśniło, że celem rekultywacji jest pozyskiwanie gruntów zdegradowanych do nieużytków poprzez przywrócenie gleby do stanu wymaganego standardami jakości. Wynikający z ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych bezwzględny obowiązek rekultywacji gruntów nie jest indywidualnym uprawnieniem właściciela danego gruntu, lecz prawem podmiotowym o charakterze publicznym wynikającym z art. 74 Konstytucji RP. Wydając decyzję w sprawie rekultywacji gruntów organy administracji chronią w pierwszym rzędzie interes publiczny.