Organ odwoławczy wyjaśnił, że z protokołów kontroli z 4 marca 2013 r. wynikało, że strony uniemożliwiły inspektorom weterynaryjnym przeprowadzenie planowanej kontroli problemowej na terenie Zakładu. W związku z zaistniałymi podobnymi faktami utrudniania i uniemożliwienia przeprowadzenia urzędowych kontroli weterynaryjnych w przeszłości oraz wydaniem decyzji z [.] listopada 2012 r. o zawieszeniu działalności Zakładu do 31 marca 2013 r., Powiatowy Lekarz Weterynarii w [.] był zobligowany do wydania z urzędu, w oparciu o art. 7 ust. 3 Uppz, decyzji zawieszających działalność Zakładu. Przedsiębiorcy nie podjęli żadnych działań naprawczych zmierzających m. in. do poddania się kontroli urzędowej i nie wpuścili inspektorów na teren Zakładu. Tymczasem mieli oni prawo do skontrolowania Zakładu pod kątem wymagań określonych w prawodawstwie weterynaryjnym w każdym czasie. Ponadto, wbrew stanowisku odwołujących się, postępowanie dotyczące decyzji z [.] listopada 2012 r. zostało zakończone. Brak było również podstaw do wstrzymania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji.
Z powyższym rozstrzygnięciem nie zgodzili się MC i KC, wnosząc do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie skargę. Na wstępie podważyli dopuszczalność wydania przez organ odwoławczy jednej decyzji dotyczącej odwołań od dwóch decyzji organu I instancji oraz zarzucili pominięcie wniosków o wstrzymanie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji i brak ich rozstrzygnięcia odrębnymi aktami. Uniemożliwiło im to zaskarżenie tego rozstrzygnięcia. Natomiast obowiązywanie rygoru naraża ich na straty wynoszące 3.000 zł tygodniowo. Zarzucili również, że jak dotąd organ nie rozpoznał odwołania od decyzji nr [.] i [.] z [.] listopada 2013 r. wydanych w tej samej sprawie, tj. zawieszenia działalności zakładu. Sprawa ta zawisła przed WSA w Rzeszowie i prowadzona jest pod sygn. II SA/Rz 459/13.
W ocenie skarżących, organy nie dysponują żadnymi dowodami, które potwierdzałyby złą jakość wytwarzanych produktów, jak i używanego do produkcji surowca, ponieważ dysponują wynikami badań mikrobiologicznych wykonanych w certyfikowanym laboratorium w [.], które wskazują, że nie stanowią one zagrożenia epidemiologicznego dla zdrowia i życia ludzi. To zaś przemawia za bezpodstawnością dalszego utrzymywania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji. Zaprzeczyli też, aby utrudniali przeprowadzenie kontroli weterynaryjnych.
Skarżący wnieśli o uchylenie wydanych w sprawie decyzji i umorzenie postępowania administracyjnego.
W odpowiedzi na skargę [.] Wojewódzki Lekarz Weterynarii w [.] wniósł o jej oddalenie z przyczyn podniesionych w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 28 stycznia 2014 r. sygn. akt II OZ 44/14 przyznał MC i KC prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od wpisu sądowego powyżej 20 zł.
Na rozprawie w dniu 25 czerwca 2014 r. Sąd na podstawie art. 33 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.), dalej P.p.s.a. dopuścił w charakterze uczestnika Stowarzyszenie [.] z siedzibą w [.]. Postanowieniem z dnia 4 września 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie przyznał MC i KC prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego.