Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Marcin Kamiński Sędziowie WSA Paweł Zaborniak WSA Piotr Godlewski /spr./ Protokolant specjalista Anna Mazurek -Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2017 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Stalowej Woli na uchwałę Rady Miejskiej w Stalowej Woli z dnia 24 marca 2017 r. nr XLIX/620/17 w przedmiocie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobieganiu bezdomności zwierząt na terenie Stalowej Woli w 2017 roku stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.
II SA/Rz 973/17
U z a s a d n i e n i e
W dniu 24 marca 2017 r. Rada Miejska w Stalowej Woli, działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446 ze zm., dalej: u.s.g.) oraz art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2016 r., poz. 1605 ze zm., dalej: u.o.z.), podjęła uchwałę Nr XLIX/620/17 w sprawie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Stalowej Woli.
W jej § 1 wskazano, że Program przyjęto na rok 2017, w brzmieniu określonym w załączniku do uchwały.
Pismem z dnia 17 sierpnia 2017 r. Prokurator Rejonowy w Stalowej Woli skierował do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie - za pośrednictwem Rady Miejskiej w Stalowej Woli - skargę na opisaną wyżej uchwałę, wnosząc o stwierdzenie jej nieważności w całości. Zarzucił jej istotne naruszenie prawa, tj. art. 7 Konstytucji oraz art. 11a u.o.z., poprzez:
- wskazanie w ust. 3 pkt 1, 2, 4 załącznika do uchwały zakresu przedmiotowego jego stosowania pomimo, że zakres ten ustala już u.o.z., zawierająca w art. 4 pkt 16, 17 i 18 definicje pojęć zwierząt bezdomnych, zwierząt domowych i zwierząt gospodarskich;
- wskazanie w ust. 4 załącznika do uchwały sposobu jej realizacji, poprzez powtórzenie ustawowej regulacji w tym zakresie;
- niesprecyzowanie w ust. 6 załącznika zagadnień dotyczących opieki nad wolno żyjącymi kotami, niewskazanie konkretnych miejsc dokarmiania kotów oraz brak określenia listy społecznych opiekunów (karmicieli);
- niewskazanie w ust. 7 załącznika podmiotu który będzie dokonywał odławiania, dalszego sposobu postępowania z odłowionymi zwierzętami, w tym nieokreślenie konkretnie gdzie odłowione zwierzęta będą przebywać do czasu dostarczenia do schroniska lub hotelu oraz pominięcie określenia charakteru odławiania zwierząt i naruszenie przez to § 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 26 sierpnia 1998 r. w sprawie zasad i warunków wyłapywania bezdomnych zwierząt (Dz. U. z 1998 r., Nr 116, poz. 753) z którego wynika, że wyłapywanie zwierząt ma charakter stały lub okresowy;
- zamieszczenie w ust. 10 pkt 2 i w ust. 18 załącznika do uchwały postanowień dotyczących edukacji mieszkańców w zakresie walki z bezdomnością zwierząt.
W rozwinięciu powyższych zarzutów Prokurator wskazał, że program opieki nad zwierzętami oraz zapobiegania bezdomności zwierząt powinien zawierać konkretne i jednoznaczne wskazania co do sposobu realizacji ujętych w nim zadań. Krótki, bo roczny termin obowiązywania programu przemawia za skonkretyzowaniem jego treści, a nie nadawaniu mu ogólnych ram i planów, które dopiero wymagałyby konkretyzacji. Ponieważ przedstawione naruszenia prawa są istotne, zasadny jest wniosek o stwierdzenie nieważności uchwały w całości.
W odpowiedzi na skargę Prezydent M. Stalowa Wola nie podzielił zasadności zarzutów stawianych w skardze i zawnioskował o jej oddalenie. Podkreślił, że uchwała wydana została na podstawie art. 11a ust. 1 i 2 u.o.z. i jest aktem prawa miejscowego, a organ podejmując ją nie dopuścił się kwalifikowanego naruszenia prawa.