Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Gebel (spr.),, Sędzia NSA Danuta Strzelecka-Kuligowska, Protokolant starszy sekretarz sądowy Agnieszka Klimek, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 25 października 2017 r. sprawy ze skargi K. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczenia wychowawczego oddala skargę.
Decyzją wydaną w dniu [...] r., nr [...], w oparciu o przepis art. 4, art. 5 ust. 1 i 2, art. 10 ust. 2, art. 13, art. 21 ust. 1 i 2, art. 27 ust. 3, art. 48 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. z 2016 r., poz. 195 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 lutego 2016 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o świadczenia wychowawcze (Dz.U. z 2016 r., poz. 214) w związku z art. 104 i art. 107 § 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zm.), zwanej dalej "K.p.a.", po rozpoznaniu wniosku K. M. o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego na córkę K. M., Wójt Gminy D. odmówił przyznania wnioskowanego świadczenia.
Organ wyjaśnił, iż w złożonym wniosku o przyznanie świadczenia wychowawczego na drugie dziecko w rodzinie K. M. oświadczył, że w skład rodziny wchodzą: córka - K. M., córka - Z. M., konkubina - A. L. oraz wnioskodawca. Tymczasem w postępowaniu wyjaśniającym ustalono, że Z. M. - córka K. S. - M. jest zameldowana w S. przy ul. [...]. Powyższy fakt potwierdza także postanowienie Sądu Okręgowego w S. z dnia [...] r., z którego wynika, że miejsce pobytu małoletniej córki Z. jest przy matce. W związku z powyższym faktem wnioskodawca może ubiegać się o świadczenie wychowawcze na córkę K. M. wyłącznie z określeniem dochodu.
Nie zgadzając się z opisanym rozstrzygnięciem K. M. złożył odwołanie wnosząc o uchylenie decyzji organu pierwszej instancji i rozstrzygnięcie co do istoty sprawy poprzez przyznanie świadczenia wychowawczego zgodnie z jego wnioskiem.
Skarżący zarzucił, iż organ pierwszej instancji bez żadnej analizy stanu faktycznego sprawy sprowadził pojęcie "rodziny" do kryterium wspólnego zamieszkiwania (a właściwie nawet zameldowania) pod wspólnym adresem bez uwzględnienia całości okoliczności sprawy i bez podstawy prawnej, w sytuacji, gdy on wykonuje władzę rodzicielską nad córką (a nie tylko ją posiada), tj. sprawuje pieczę nad córką w sposób zapewniający jej prawidłowy rozwój.
Podkreślił, że małoletnia Z. M. oraz jej matka, pomimo faktu zameldowania w S. przy ul. [...] faktycznie zamieszkują w B. , przy ul. [...] (gdzie zameldowany jest także skarżący), zaś konkubina skarżącego z córką zameldowane są w B. , przy ul. [...], gdzie zamieszkują wspólnie ze skarżącym.
Skarżący jest w trakcie procesu rozwodowego wytoczonego z jego powództwa przeciwko matce małoletniej Z. M.. Postanowieniem z dnia [...] r. Sąd Okręgowy w S. zabezpieczył jego kontakty z córką, wyznaczając je w określonych terminach. Przy czym skarżący ma pełnię praw rodzicielskich i w pełni wywiązuje się z określonych kontaktów, czyniąc przy tym starania, by były one jeszcze częstsze.
Wydana decyzja nie zawiera uzasadnienia prawnego w rozumieniu art. 107 § 1 K.p.a., a jedynie faktyczne. Nadto zdaniem skarżącego organ dopuścił się naruszenia dyspozycji art. 5 ust. 2 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci poprzez jego niewłaściwą interpretację, pomijając całkowicie fakt, że jest on ojcem dwójki dzieci i to na drugie, które z nim codziennie przebywa i które wychowuje wspólnie z konkubiną, wnosi o przyznanie świadczenia - co jest jedynym kryterium przyznania rzeczonego świadczenia. Ponadto przywołany przepis jest przepisem technicznym, regulującym zasady wypłaty świadczenia w przypadku orzeczenia opieki naprzemiennej, co w niniejszej sprawie nie ma miejsca - wobec faktu, że matka małoletniej Z. M. nie będzie mogła skorzystać z świadczenia wychowawczego, z powodu przekroczenia ustawowego kryterium dochodowego.