Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Kataryna Grzegorczyk-Meder, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Gebel (spr.), Sędzia WSA Arkadiusz Windak, Protokolant Teresa Zauerman, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 9 listopada 2011 r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę
Decyzją z dnia [...], Nr [...], Prezydent Miasta [...], na podstawie art. 104 i art. 108 § 1Kpa, art. 7 pkt 1, 4, 6, art. 8 ust. 1 pkt 1, art. 9, art. 106 ust. 1, 4, art. 107, art. 109 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.), rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 lipca 2009 r. w sprawie zweryfikowanych kryteriów dochodowych oraz kwot świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej (Dz. U Nr 127, poz. 1055) oraz ustawy z dnia 29 grudnia 2005r. o ustanowieniu programu wieloletniego "Pomoc państwa w zakresie dożywiania" (Dz. U. Nr 267, poz. 2259 ze zm.), przyznał J.S. pomoc społeczną w postaci celowego zasiłku pieniężnego w wysokości [...] zł na zakup posiłków, wypłacanego w kwocie po [...] zł miesięcznie od [...] do [...] r.
W uzasadnieniu tej decyzji organ podał, że z przeprowadzonego wywiadu rodzinnego wynika, iż uzyskiwany przez wnioskodawcę dochód nie przekracza 150% kryterium dochodowego. Przyznana pomoc ma na celu uzupełnienie potrzeb wnioskodawcy i nie zaspokaja wszystkich potrzeb w pełnym zakresie oraz nie może stanowić źródła stałego dochodu, bowiem środki, którymi dysponuje Ośrodek, są ograniczone.
J.S. odwołał się od powyższej decyzji wnosząc o jej uchylenie i zmianę w ten sposób, aby przyznana wysokość zasiłku pozwalała na zakup dietetycznego, pełnowartościowego, ciepłego posiłku zgodnie z ustawą "Pomoc państwa w zakresie dożywiania". Stwierdził, że przyznana pomoc nie zapewnia mu możliwości zakupu pełnego posiłku dietetycznego.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia [...], numer [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kpa, art. 7 pkt 1,4,6, art.8 ust. 1 pkt 1 i art. 39 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.), art. 5 ust. 1 ustawy z dnia
29 grudnia 2005 r. o ustanowieniu programu wieloletniego " Pomoc państwa w zakresie dożywiania" (Dz. U. Nr 267, poz.2259 ze zm.), rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 marca 2007 r. w sprawie realizacji programu wieloletniego "Pomoc państwa w zakresie dożywiania" (Dz. U. Nr 25, poz. 186), po rozpatrzeniu odwołania J.S. od wymienionej na wstępie decyzji, utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy.
Kolegium ustaliło, że działająca z upoważnienia Prezydenta Miasta [...], Podinspektor Rejonu Pracy Socjalnej Nr 1 Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] decyzją z dnia [...] przyznała J.S., na okres od [...] do [...] pomoc społeczną w zakresie dożywiania w kwocie [...] zł, tj. po [...] zł miesięcznie, z przeznaczeniem na zakup posiłków.
Jak wynika z akt sprawy J.S. prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Ww. jest w wieku produkcyjnym ([...]lat) lecz nie pracuje, nie posiada prawa do zasiłku. Utrzymuje się wyłącznie z pomocy społecznej Ośrodka.
W miesiącu poprzedzającym złożenie wniosku, tj. w [...] br., jego dochód stanowił zasiłek okresowy w wysokości [...] zł. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o ustanowieniu programu wieloletniego" Pomoc państwa w zakresie dożywiania", pomoc może być przyznana nieodpłatnie osobom i rodzinom, jeżeli dochód osoby samotnie gospodarującej nie przekracza 150 % kryterium dochodowego, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej, tj. [...] zł (kryterium dochodowe dla osoby samotnie gospodarującej wynosi [...] zł). Jak z powyższego wynika, J.S. jest uprawniony do uzyskania pomocy w ramach tego programu. Pomoc ta, w myśl przepisów rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie realizacji programu wieloletniego "Pomoc państwa w zakresie dożywiania", może być uzyskana w formie świadczenia pieniężnego w postaci zasiłku celowego na zakup posiłku, co ma miejsce w niniejszej sprawie. Z treści art. 5 ust. 1 ustawy, o której wyżej mowa wynika, że przedmiotowa pomoc może być przyznana, co oznacza, że zasiłek celowy na dożywianie jest świadczeniem nieobowiązkowym, którego przyznanie zdeterminowane jest nie tylko posiadaniem uprawnień, ale także wielkością posiadanych środków pieniężnych ujętych w planie finansowym Ośrodka.