Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder, Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Makowska,, Asesor WSA Joanna Wojciechowska (spr.), Protokolant Krzysztof Chudy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 stycznia 2008r. sprawy ze skargi Gminy na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości opłat za udostępnienie informacji publicznej oddala skargę
Prezydent Miasta S. zarządzeniem z dnia 26 listopada 2004r. na podstawie art. 15 ust. 1 w zw. z art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej / Dz. U. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm./ i art. 31 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym / Dz. U. z 2001r., nr 142, poz. 1591 z późn. zm./ ustalił wysokość opłat za udostępnienie informacji publicznej w związku ze sposobem wskazanym we wniosku.
Wojewoda [...] rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 2 sierpnia 2007r., [...] na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym / Dz. U. z 2001r., Nr 142, poz. 1591 z późn. zm./ w związku z art. 4 ust.1 pkt 1, art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej / Dz. U. nr 112, poz. 1198 z późn. zm./ stwierdził nieważność § 1 pkt 6 zarządzenia Prezydenta Miasta S. z dnia 26 listopada 2004r. w sprawie ustalenia wysokości opłat za udostępnienie informacji publicznej w zakresie wyrazów:
" przy zastosowaniu algorytmu:
O = N + m · 0,30zł gdzie:
O - opłata za informację, N- cena nośnika, m- czas potrzebny na przygotowanie (przetworzenie) informacji wyrażony w minutach, 0,30zł - cena jednej roboczominuty".
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia, Wojewoda podał, że zgodnie z art. 61 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne, zaś konkretyzacja tego prawa nastąpiła w ustawie o dostępie do informacji publicznej. Zasadą jest bezpłatny dostęp do powyższej informacji. Wyjątkiem jest art. 15 ustawy o dostępie do informacji publicznej, który określa, iż jeżeli w wyniku udostępnienia informacji publicznej na wniosek, o którym mowa w art. 10 ust. 1, podmiot obowiązany do udostępnienia ma ponieść dodatkowe koszty związane ze wskazanym we wniosku sposobem udostępnienia lub koniecznością przekształcenia informacji w formę wskazaną we wniosku, podmiot ten może pobrać od wnioskodawcy opłatę w wysokości odpowiadającej tym kosztom. W zarządzeniu z dnia 26 listopada 2004r. Prezydent określił wysokość opłat za udostępnienie informacji publicznej w związku ze wskazanym we wniosku sposobem udostępniania, w tym od § 1 od pkt 1 do pkt 5 koszt kserokopii, koszt wydruku, zapis na dyskietce wraz z nośnikiem, zapis na płycie CD-ROM wraz z nośnikiem, przesłanie drogą elektroniczną na adres e-mail. W pkt 6 §1 w/w zarządzenia określono sposób liczenia opłaty w przypadku gdy urząd miałby ponieść dodatkowe koszty w związku z udostępnieniem lub przekształceniem informacji publicznej: O = N + m · 0,30zł, gdzie: O - opłata za informację, N- cena nośnika, m- czas potrzebny na przygotowanie (przetworzenie) informacji wyrażony w minutach, 0,30zł - cena jednej roboczominuty.
Zdaniem Wojewody, pkt 6 § 1 zarządzenia narusza art. 15 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, bowiem opłata taka może być ustalona (pobrana) jedynie jako ekwiwalent rzeczywistych kosztów jej udostępnienia, które są ściśle związane ze wskazanym we wniosku sposobem udostępnienia lub koniecznością przekształcenia informacji w formę wskazaną we wniosku. Wojewoda podkreślił, że udostępnianie informacji publicznej jest zadaniem organów władzy państwowej, zaś art. 15 tej ustawy nie podlega wykładni rozszerzającej. Organ powinien zapewnić odpowiednie środki organizacyjno-techniczne dające możliwość wywiązania się z powyższego obowiązku. Koszty jakie ponosi organ w związku udostępnieniem informacji publicznej nie obejmują wszelkich kosztów jakie organ ponosi, ale tylko dodatkowe. Według Wojewody, dodatkowym kosztem nie może być wynagrodzenie pracownika organu jakie poświęca on na udostępnienie informacji. Praca pracownika związana z przygotowaniem informacji stanowi podstawowy wyraz funkcjonowania organu, który ponosi koszty, wykonując swoje ustawowe zadania. Kosztami tymi nie może być obciążony podmiot żądający udostępnienia informacji. Nie może być więc pobrana opłata za pracę wykonywaną przez pracownika urzędu związaną z przygotowaniem (przetworzeniem) informacji publicznej. Prawodawca pozwala pobrać opłatę z tytułu kosztów, czyli kosztów faktycznych. Opłata ta nie może być traktowana jako forma uzyskiwania dodatkowych środków finansowych. Wojewoda pował się wyrok WSA we Wrocławiu z da 20 października 2004r., sygn. akt IV SA/Wr 505/04.