Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosława Włodarczak-Siuda, Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder,, Sędzia NSA Iwona Tomaszewska (spr.), Protokolant Krzysztof Chudy, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 25 marca 2009r. sprawy ze skargi W. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela oddala skargę
Prezydent Miasta , działając jako wierzyciel należności, postanowieniem z dnia [...] r. Nr [...], wydanym na podstawie art. 34 § 1 i 2 i art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r., Nr 229 poz. 1954 z późn. zm.) - dalej u.p.e.a., oraz art. 123 kpa, podtrzymał zasadność egzekucji prowadzonej w stosunku do W. K. w oparciu o tytuł wykonawczy
Nr [...].
W uzasadnieniu postanowienia wierzyciel wskazał, że pismem z dnia
[...] r. organ egzekucyjny tj. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w poinformował, iż wszczął postępowanie egzekucyjne na podstawie tytułu wykonawczego Nr [...] z tytułu opłaty dodatkowej za nieopłacone postoje w strefie płatnego parkowania w stosunku do zobowiązanego W. K., a zobowiązany pismem z dnia [...] r. wniósł zarzut na postępowanie egzekucyjne, w którym wskazał na niedopuszczalność egzekucji administracyjnej. W związku z tym, stosownie do art. 34 § 1 u.p.e.a. organ egzekucyjny zwrócił się do wierzyciela o zajęcie stanowiska co do zasadności zarzutu.
W ocenie wierzyciela zarzut nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem obowiązek wniesienia opłaty z tytułu płatnego parkowania jak również obowiązek wniesienia opłaty dodatkowej w przypadku nie wniesienia takiej opłaty, wynikał wprost z przepisów obowiązującego prawa tj. uchwały Nr XIII/269/03 Rady Miasta Szczecina z dnia 1 grudnia 2003 r. w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania, opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych Miasta Szczecina oraz sposobu ich pobierania (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego Nr 113 poz. 1932) i uchwały Nr XXIX/576/04 Rady Miasta Szczecina z dnia 22 listopada 2004 r. zmieniającej uchwałę Nr XIII/269/03 w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego Nr 99 poz. 2168), wydanych na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 1 i art. 13b ust. 1, 2, 3, 4 i 5 oraz art. 13 f ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 204 poz. 2086 ze zm.).
Prezydent wskazał, że fakt obecności pojazdu marki P. nr rej. [...] w obszarze strefy płatnego parkowania w S. w oznaczonym miejscu i czasie został zarejestrowany przez pełniących swoje obowiązki inspektorów i zapisany na blankietach "[...]", które to zawiadomienia były umieszczane za wycieraczką przedniej szyby samochodu zobowiązanego. Prezydent wskazał też, że jako zarządca drogi, jest wierzycielem należności z tytułu opłaty dodatkowej za nieopłacony postój pojazdów na drogach publicznych Miasta S. Z art. 40d ust. 2 ustawy o drogach publicznych wynika natomiast, że opłaty dodatkowe podlegają przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Z przepisów tych wynika również właściwość organu egzekucyjnego, którym w niniejszej sprawie jest Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w S. Opłaty dodatkowe z tytułu nieuiszczenia opłaty za postój w S. pobiera zarządca drogi, tj. Prezydent Miasta S.. Miejskiemu Zakładowi Obsługi Gospodarczej - dalej MZOG zostało natomiast powierzone administrowanie strefą płatnego parkowania, ale nie jest on zarządcą drogi i nie pobiera jakichkolwiek opłat za działanie strefy, jest tylko jej administratorem. Przepisy ustawy o drogach publicznych nie wymagają, aby zarząd drogi czy zarządca drogi zajmował się sprawami techniczno-organizacyjnymi strefy. W tej sytuacji nietrafny jest zarzut zobowiązanego, że egzekwowany obowiązek został określony niezgodnie z treścią obowiązku wynikającego z orzeczenia o którym mowa w art. 3 i 4 u.p.e.a. Obowiązek uiszczenia opłaty dodatkowej nie wynika bowiem z orzeczenia ani indywidualnej decyzji, tylko bezpośrednio z przepisu prawa. Przepisy prawa w sposób nie budzący wątpliwości konkretyzują elementy stosunku administacyjnoprawnego powstającego z mocy ustawy o drogach publicznych, gdyż wskazują one podmiot tego stosunku (korzystający z drogi publicznej), przedmiot (nieuiszczenie opłaty za postój), oraz obowiązek wynikający z tego stosunku (opłata dodatkowa w wysokości określonej przepisami prawa). W związku z tym zapis uchwały Rady Miasta w tym zakresie ma charakter jedynie deklaratoryjny, a więc stwierdzający że obowiązek uiszczenia opłaty wynika z przepisów prawa, gdyż obowiązek uiszczenia opłaty dodatkowej wynika z art. 13f ustawy o drogach publicznych. Wierzyciel wskazał, że zgodnie z ugruntowanym w orzecznictwie poglądem, przy egzekucji należności pieniężnych z tytułu opłaty dodatkowej za zobowiązanego należy przyjąć właściciela pojazdu, gdyż to on z reguły korzysta z pojazdu, chyba że udowodni, że pojazd użyczył innej osobie. Prezydent wskazał także, że doręczone zobowiązanemu upomnienie z dnia [...] r. odpowiada wymogom określonym w art. 15 § 1 u.p.e.a.