Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Jankowski Sędziowie Sędzia NSA Iwona Tomaszewska Asesor WSA Joanna Wojciechowska /spr./ Protokolant Małgorzata Płocharska-Małys po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 listopada 2006 r. sprawy ze skargi D. C. na decyzję Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie powołania do odbycia zasadniczej służby wojskowej I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Wojskowy Komendant Uzupełnień w dniu [...] r. wystawił na podstawie art. 60 ust. 1 i 2 w związku z art. 83 ust. 1 ustawy z dnia
21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej
/ Dz. U. z 2004 r., Nr 241 , poz. 2416, z późn. zm./ D. C. kartę powołania nr [...] do odbycia zasadniczej służby wojskowej od [...] r. w Centrum Szkolenia Marynarki .
Z uzasadnienia decyzji wynika, że D. C. jest zdolny do odbycia zasadniczej służby woskowej i posiada kategorię "[...]" zgodnie z orzeczeniem nr [...] z dnia [...] r. Powołanie do czynnej służby wojskowej nastąpiło ze względu na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
D. C. złożył odwołanie od powyższej decyzji i wskazał, że od
[...] r. będzie uczył się w systemie wieczorowym w Centrum [...]. Wobec czego powołanie go do wojska jest krzywdzące, gdyż uniemożliwia mu kontynuowanie nauki.
Organ I instancji uznał, że odwołanie strony zawiera także wniosek o odroczenie zasadniczej służby wojskowej ze względu na pobieranie nauki w szkole ponadgimnazjalnej. Wniosek ten rozpoznał Wojskowy Komendant Uzupełnień decyzją z dnia [...] r. Nr [...] i odmówił on D. C. odroczenia zasadniczej służby wojskowej.
Szef Sztabu Wojskowego decyzją z dnia [....] r. Nr [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego z dnia 14 czerwca 1960 r. / Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 z późn. zm./ oraz na podstawie art. 4 ust. 1, art. 58 ust. 1 pkt 1 i art. 39 ust. 1 pkt 6 z dnia 21 listopada 1967r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej po rozpatrzeniu odwołania D. C. od decyzji Wojskowego Komendanta Uzupełnień nr [...] z dnia [...] r.
w sprawie powołania do odbycia zasadniczej służby wojskowej, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu decyzji wskazano, że D. C. nie spełnia warunków do udzielenia mu odroczenia zasadniczej służby wojskowej, gdyż zgodnie z art. 39 ust. 1 pkt 6 w/w ustawy, wniosek taki uwzględnia się jeżeli poborowy jest uczniem. W niniejszej sprawie D. C. nie jest uczniem, a jedynie zamierza podjąć naukę. Szef nadmienił także, iż D. C. wcześniej korzystał z odroczenia w zasadniczej służbie wojskowej, lecz je utracił na skutek skreślenia go z listy uczniów Centrum [...]. Organ uznał, że strona nie wskazała żadnych innych okoliczności, które podważyłyby zasadność zaskarżonej decyzji.
D. C. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie skargę na powyższą decyzję. Wskazał, że jest ona dla niego krzywdząca, bowiem uniemożliwia mu ona naukę.
Szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie. Organ wskazał, że karta powołania jest szczególnym rodzajem decyzji administracyjnej przewidzianym przez art. 60 ust. 1 ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej. Zakres kontroli zgodności z prawem takiej decyzji sprowadzić się może wyłącznie do badania istnienia ustawowych warunków do powołania do służby wojskowej, a w szczególności czy poborowy w ogóle podlega powszechnemu obowiązkowi obrony (art. 4), czy podlegając takiemu obowiązkowi korzysta aktualnie z odroczenia zasadniczej służby wojskowej ( art. 39), względnie nie podlega powołaniu z przyczyn określonych w art. 44 tejże ustawy, albo podlega przeniesieniu do rezerwy bez odbycia służby w Wojsku Polskim ( art. 46 i 47).