Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Mysiak Sędziowie Sędzia WSA Renata Bukowiecka-Kleczaj, Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Alicja Poznańska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 10 czerwca 2020 r. sprawy ze skargi J. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza T. z dnia [...] r. nr OPS [...]
Decyzją z dnia [...] lipca 2019 r., nr [...] Burmistrz T., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 10 lipca 2019 r., odmówił J. O. przyznania prawa do zasiłku pielęgnacyjnego. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że strona nie spełnia przesłanek określonych w ustawie do przyznania jej wnioskowanego świadczenia.
Od powyższej decyzji J. O. złożył odwołanie, w którym wskazał, że nie zgadza się z decyzją, gdyż organ rentowy również odmówił przyznania mu renty z tytułu niepełnoprawności.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia
[...] października 2019 r., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca
1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.), art. 3 ust. 1 pkt 20 lit. c, art. 16 ust. 3, art. 24 ust. 1,2 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (j.t. Dz. U. z 2018 r. poz. 2220 ze zm.), utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu decyzji organ II instancji wskazał, że wnioskodawca legitymuje się orzeczeniem Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w G. z dnia [...] października 2014 r. Z orzeczenia tego wynika, że zaliczony został do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności do dnia 31 października 2019 r., a ustalony umiarkowany stopień niepełnosprawności datuje się od [...] września 2014 r.
Kolegium wyjaśniło, że organ I instancji przy wydawaniu decyzji obowiązany jest stosować bezwzględnie obowiązujące przepisy ustawy o świadczeniach rodzinnych, które znajdują zastosowanie w tej sprawie, a organ nie może stosować przepisów bezwzględnie wiążących według swojego uznania. Nadto, nie może oceniać prawidłowość stwierdzenia określonych faktów przez powołany do tego kompetentny organ, jakim jest Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnoprawności.
Nie zgadzając się z powyższą decyzją J. O., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, uzupełnioną pismem z dnia 21 marca 2020 r.
Zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie następujących przepisów prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy:
- art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych poprzez nieuwzględnienie, że odwołuje się expressis verbis do terminu "powstania niepełnosprawności", a nie do terminu "powstania ustalonego stopnia niepełnosprawności", a w konsekwencji przyjęcie, iż miarodajne dla ustalenia prawa do świadczenia jest ustalenie daty powstania wskazanej w Orzeczeniu Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w G. z [...] października 2014 r. niepełnosprawności, podczas gdy jego niepełnosprawność powstała przed 10 rokiem życia, co wynika z Orzeczenia Obwodowej Komisji Lekarskiej z [...] sierpnia 1992 r., co doprowadziło do pozbawienia go prawa do zasiłku pielęgnacyjnego;
- na wypadek nieuwzględnienia ww. zarzutu - naruszenie art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych w zw. z § 14 ust 4 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności poprzez wykładnię prowadzącą do wniosku, że jeżeli w orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności zawarto stwierdzenie "nie da się ustalić" od kiedy istnieje niepełnosprawność, to jest to równoznaczne z przyjęciem, że niepełnosprawność powstała po 21 roku życia, podczas gdy art. 16 ust. 3 ustawy o świadczeniach rodzinnych nie wprowadza takiego domniemania, co doprowadziło do pozbawienia go prawa do zasiłku pielęgnacyjnego.